Abstract:
تعابیری در آیات قرآن کریم و عهد عتیق یافت میشود که موهم برتری ذاتی قوم بنیاسرائیل است. پژوهش حاضر، با روش تحلیلی-تطبیقی این انگاره را با مستنداتی از تفاسیرقرآن و تفاسیر عهد عتیق، مورد بررسی و نقد، قرار گرفته است. مفسران عهد عتیق، در نقد این انگاره، به لغو برتری بنیاسرائیل پس از گوساله پرستی و درگیری یهود با پیامبران الهی، ناسازگاری آن با عقل، نامعلوم بودن ریشه این اعتقاد، غیرانسانی بودن تعصب برخی متون یهود بر نژادپرستی، اشاره کردهاند. مفسران قرآن کریم، نیز این انگاره را بر اساس ادلهای همچون مشروط بودن برتری بنیاسرائیل به ایمان و پذیرش ولایت آل محمد (ص)، محدودیت زمانی و مکانی این برتری، تعارض آن با آیات خیریت و برتری امت حضرت محمد (ص)، متاخر بودن آیات برتری امت اسلام نسبت به آیات برتری بنی اسرائیل در ترتیب نزول و ضرورت فهم صحیح تفضیل به معنای «تخصیص نعمتهای فراوان به این قوم، سرزنشهای مکرر بنیاسرائیل درآیات قرآن، نقد و رد کردهاند. بدینسان آیات برگزیدگی و تفضیل قوم بنی اسرائیل، محدود به زمان خاص بوده و تداوم نیافته است.
Interpretations are found in the verses of the Holy Quran and the Old Testament that seem to indicate the inherent superiority of the people of Israel. The present study, by means of a comparative-analytic method, has investigated and criticized this idea with documentation of its interpretations and Old Testament interpretations. Old Testament commentators have criticized the idea of Israeli supremacy, after Jewish calfism and conflict with divine prophets, its incompatibility with reason, the uncertainty of the root of this belief, the inhumanity of some Jewish texts on racism, after which Israel cannot be The superior people gave up. Commentators on the Holy Quran have also embraced the idea of the Israeli supremacy limited and conditional. As conditional on Israel's supremacy of faith and acceptance of Al-Muhammad's province , the time and place constraints of this superiority, Its conflict with the goodwill and supremacy of the followers of Prophet Muhammad,
the late verses of the Qur'an concerning the superiority of the followers of Prophet Muhammad over the Quranic verses concerning the superiority of the children of Israel and also Tafizil means "devoting many blessings to the children of Israel. The people of Israel have also been blamed on numerous verses. Thus the verses of the election of the people of Israel were limited to a specific time and did not last.
Machine summary:
مفسران قرآن کریم، نیز این انگاره را بر اساس ادلهای همچون مشروط بودن برتری بنیاسرائیل به ایمان و پذیرش ولایت آل محمد(ص)، محدودیت زمانی و مکانی این برتری، تعارض آن با آیات خیریت و برتری امت حضرت محمد(ص)، متأخر بودن آیات برتری امت اسلام نسبت به آیات برتری بنی اسرائیل در ترتیب نزول و ضرورت فهم صحیح تفضیل به معنای «تخصیص نعمتهای فراوان به این قوم، سرزنشهای مکرر بنیاسرائیل درآیات قرآن، نقد و رد کردهاند.
تفسیر قرآن، مفسران عهدعتیق، بنی اسرائیل، برتری ذاتی، تفضیل 1- مقدمه قرآن کریم، در باره قوم بنی اسرائیل، یعنی فرزندان حضرت یعقوب و قوم حضرت موسی(ع) بیش از سایر اقوام سخن گفته و داستان لجاجت و کفر و دشمنی آنها با حق را مفصل شرح داده است.
2-2- عهد عتیق و اشاره به برگزیدگی بنی اسرائیل به گفته کتاب مقدس، توجه خاص خداوند به این قوم، به ماجرای حضرت ابراهیم و اطاعت بی چون و چرای او در ذبح فرزند برمی گردد.
5-4 برتری بنیاسرائیل و تعارض آن با آیات خیریت و برتری امت حضرت محمد(ص) چهارمین دلیل ردّ برگزیدگی بنیاسرائیل این است که با آیاتی از قرآن کریم تعارض دارد.
در آیه مورد نظر که خیر صفت برتری است، امت محمد(ص) با تعبیر (كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ) توصیف شدهاند، و این بدین مفهوم است که امت محمد(ص) قابل مقایسه با اقوام دیگر از جمله بنیاسرائیل نیستند، اگرچه قوم بنیاسرائیل، بر اقوام زمان خویش فضیلت داشتهاند.