Abstract:
زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم، مهارتهای ارتباطی و پاسخ مناسب فرد به محیط بیرون را تحتتأثیر قرار میدهد. یکی از جدیدترین روشها برای بهبود مهارتهای ارتباطی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، آبدرمانی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آبدرمانی بر مهارتهای ارتباطی کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع مورد منفرد با طرح A-B است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال طیف اوتیسم استان البرز در سال 1396 است. از آنجا که پژوهش حاضر، به دنبال موارد خاص و یا غیرمعمول بود، از روش نمونهگیری هدفمند استفاده شد. بر این اساس از مرکز نگهداری شبانهروزی کودکان آسایشگاه خیریه کهریزک استان البرز، 3 کودک که به تشخیص روانپزشک اطفال و روانشناس کودک، علائم و نشانههای اختلال اوتیسم را داشتند، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، ویرایش دوم مقیاس درجه بندی اوتیسم گیلیام (گارز-2) و چکلیست محققساخته سنجش مهارتهای ارتباطی بود. جلسات درمانی طبق برنامه هالیویک، به صورت 2 جلسه (یک ساعته) در هفته و به مدت 2 ماه طی 8 هفته (16 جلسه) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، پس از رسم نمودار و محفظه ثبات و روند برای نمودارها، با کاربرد روش تحلیل درونموقعیتی و بینموقعیتی، اثربخشی متغیر مستقل بر متغیر وابسته بررسی شد.
یافتهها: طی تحلیل دیداری نمودار دادهها، مداخله در هر سه آزمودنی اثربخش بوده است. درصد دادههای غیرهمپوشی در دو موقعیت خط پایه و مداخله برای سه شرکتکننده به ترتیب 100%، 80% و 90% بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که آبدرمانی به طور قابلتوجهی موجب افزایش مهارتهای ارتباطی کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم میشود که این اثربخشی میتواند از طریق تقویت مهارتهای حسی حرکتی و همچنین ایجاد زمینهها و شرایط لازم برای برقراری ارتباط انجام شده باشد. بدین ترتیب پیشنهاد میشود که از این روش به عنوان رویآوردی مکمل در حوزه آموزش و توانبخشی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در کنار سایر درمانهای اصلی استفاده شود.
Background and Purpose: Autism spectrum disorder (ASD) affects communication skills and appropriate response to the outside environment. One of the newest ways to improve the communication skills of children with autism spectrum disorder is hydrotherapy. The purpose of this study was to investigate the effect of hydrotherapy on communication skills of children with ASD.
Method: This study is a single case study with A-B design. The statistical population includes all children with ASD in Alborz province in 2017. Purposeful sampling was used to select the sample. Accordingly, 3 children with autism disorder symptoms and symptoms were selected from Kahrizak rehabilitation center as a sample. The research instrument was the second version of the Gilliam Autism Rating Scale (GARS-2) and a researcher-made checklist for measuring communication skills. According to the Hollywick program, treatment sessions were conducted in 2 sessions (one hour) per week and for 2 months during 8 weeks (16 sessions).
Results: During the visual analysis of chart, intervention was effective in all three subjects. The percentage of non-overlapping data (PND) in the two baseline and intervention situations for the 3 subjects were 100%, 80%, and 90%.
Conclusion: The results showed that hydrotherapy significantly increased the communication skills of children with ASD, which could be achieved by enhancing sensory motor skills as well as providing the necessary contexts and conditions for communication. Therefore, it is recommended to use this method as a complementary approach in the field of education and rehabilitation of children with ASD along with other therapies.