Abstract:
شواهد نشان می دهد که بخشی ازمشکلات فراگیران، عدم توجه به شایستگی روانی-اجتماعی به خصوص مدیریت خود آنان می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر برنامه یادگیری اجتماعی – هیجانی جامع بر مدیریت خود دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجو معلمان دختر و پسر دانشگاه فرهنگیان (پردیس های علامه امینی وفاطمه الزهرا آذربایجان شرقی) می باشد که پسران به تعداد 754 نفر و در دختران به تعداد 686 نفر بود. با توجه به نوع روش تحقیق،4 کلاس به تعداد 140 نفر دانشجو از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه های آزمایش طی 5 جلسه (1/5 ساعته) با برنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی جامع آموزش دیدند و گروه های کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از بعد مدیریت خود پرسشنامه کفایت اجتماعی– روانی تام استفاده شد.تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش برنامه یادگیری هیجانی– اجتماعی جامع بر مدیریت خود گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معنی داری داشته است و بین گروه آزمایش پسران و دختران تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتایج این تحقیق اثربخشی آموزش برنامه یادگیری هیجانی– اجتماعی جامع بر مدیریت خود دانشجومعلمان را مورد تایید قرار داد.
There is ample evidence for the belief that the majority of learners’ problems are rooted in failing to attend to the learners’ socio-psychological capabilities, especially their Self Managemant. The purpose of the present study was determining the effect of social-emotional learning program on the Self Managemant of Farhangian in East Azerbaijan.The present study is a quasi-experimental research with pretest-posttest design and a control group. The statistical population of this research includes all male and female teachers in Farhangian University (Allameh Amini and Al-Zahra campuses in East Azarbaijan) with boys in 754 and 686 in girls. According to the research method, 140 students (two experimental and two control groups) were selected through random cluster sampling.The experimental groups trained a comprehensive social-emotional learning program in 5 sessions (1.5 hours) and control groups did not receive interventional. In order to collect the data on Self Managemant of the students, social-psychological eficiency questionnaire was used.The data was analyzed using one way Covariance. The results showed that comprehensive social-emotional learning program training had a significant effect on the Self Managemant of both male and female learners. There was no significant difference between the male and female teacher trainees in this regard.The results of the present study confirmed the effectiveness of social-emotional learning program training on the Self Managemant of teacher trainees.
Machine summary:
[%%ابتدای جدول%%تأثیر آموزش برنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی جامع بر مدیریت خود دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیانآذربایجان شرقی اکبر ابراهیمی اورنگ1* The Effect of Comprehensive Socio-Emotional Learning Program on the Self-Management of Student-Teachers of Farhangian University in East Azerbaijan Akbar Ebrahimi Orang1* تاریخ دریافت: 19/04/1398 چکيده شواهد نشان ميدهد که بخشی از مشکلات فراگيران، عدم توجه به شایستگی روانی- اجتماعی به خصوص مدیریت خود آنان میباشد.
اشخاصی که دارای منبع درونی کنترل هستند، بر این باورند که کنترل زندگی را در دست دارند و این امر به افزایش احساس خودمختاری و انگیزش درونی منجر میشود؛ اما افرادی که منبع علیت را به صورت بیرونی ادراک میکنند، برای کوششهای خود چندان ارزشی قائل نیستند و بر این باورند که تلاشها و رفتارهای آنها بر نتایجی که دریافت میکنند، چندان تأثیری ندارد، بنابراین، خودمختاری و انگیزش درونی کاهش Collaborative for Academic Social and Emotional Learning (CASEL) Zins Nowicki Mendez Fantuzzo Cicchetti Buchanan, Gueldner, Tran, & Merrell Tom Deci & Ryan دانشجویان با و بدون مشکلات رفتاری و تحصیلی در اغلب تواناییهای اجتماعی و هیجانی مشابه هستند، اما در توانایی مدیریت استرس و نیاز به حمایت اجتماعی متفاوت هستند.
بیرامی و مرادی (1385) پژوهشی در رابطه با تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر شایستگی اجتماعی -روانی دانشآموزان (مدل فلنر) با نمونهای شامل 40 دانشآموز، انجام دادند و به این نتیجه دست یافتند که آموزش مهارتهای اجتماعی، نگرش جرأتمندی و مد Dodge Schultz & Shaw Albert Nelson & Schultz Sklar Zins Turner, MCDonald, Somerset Bradbury & Clark خودکارآمدی دانشآموزان را بهبود بخشیده است و در نتیجه، آموزش مهارتهای اجتماعی، کفایت اجتماعی را ارتقا بخشیده است.