Abstract:
فضائل علی بن ابی طالب (ع) در اوج قرار دارد و حتی دشمنان حضرت، نتوانستند آن را نادیده گرفته و یا آن را بپوشانند. در این مقاله که از منابع شیعه و اهل سنت بهر هبرداری شده به شخصیت امیر مومنان علی (ع) از جهات مقام و منزلت معنوی، جایگاه علمی، ایمانی، عبودیت، شجاعت، مظلومیت، عدالت و شهادت آن حضرت اشاره، و به توضیح اندک بسنده شده است؛ تا چه قبول افتد و در نظر آید.
فضائل علی بن ابیطالب7 هی فی أوجها، حتی أعدائه7 أیضا لایستطیعون تجاهل هذه الفضائل او التستر علیها.
یتطرق هذا المقال المستقی من مصادر الشیعة واهل السنة الی شخصیة أمیر المؤمنین (علیه السلام) من حیث المکانة الروحیة و المکانة العلمیة والإیمانیة والعبادة و الشجاعة والمظلومیة والعدالة و الشهادة، یکتفی المقال بالشرح البسیط آملین ان یتم القبول.
The virtues of Ali Ibn Abi Talib are their peak and even his enemies cauld not ignore them or cover them up.
This article, based on Shia and Sunni sources, explains, in brief, the personality of Amir Mu’minin Ali (AS) in terms of his spiritual status, scientific status, faith, worship, courage, oppression, justice, and martyrdom.
Machine summary:
چه بگويم درباره مردي که دشمنانش به فضائلش معترف بوده و در عين دشمني، نتوانستند آن را پنهان دارند و همگان دانند که بنياميه پس از شهادت آن حضرت به شرق و غرب ممالک اسلامي دست يافتند و با تمام توان کوشيدند که نور عظمتش را فرو نشانند و در اين باره هر حيله و ترفندي به کار بردند؛ تا جايي که ايادي آنها احاديث فراواني در قدح و ذم آن حضرت جعل کردند و در اين راه مبالغ گزافي از اموال بيتالمال مسلمين هزينه کردند و اگر کسي حديثي در منقبتش بيان ميداشت او را مورد ضرب و شتم قرار ميدادند و حتي برخي را به زندان افکندند و عدهاي را تبعيد نمودند و جمعي را بدين جرم از دم تيغ گذراندند و کسي را جرئت نبود که فرزندش را علي بنامد.
هنگامي که به علي7 خبر دادند که اين کتاب به دست معاويه افتاده است، حضرت ناراحت شد: «اشتد ذلک عليه» (مجلسي، 1403ش، ج33، ص550-551؛ ابن ابيالحديد، 1378ش، ج6، ص72؛ محمدي ريشهري، 1382، ج10، ص45).
ـ انتزع علي7 املاکاً کان عثمان اقطعها جماعة من المسلمين و قسم ما في بيتالمال على الناس و لم يفضل احدا على احد (مسعودي، 1404، ج2، ص353؛ خوئي، بيتا، ج15، ص18) حضرت امير7 املاکي که عثمان از بيتالمال مسلمانان به ديگران داده و هرچه در بيتالمال بود را ميان مردم تقسيم کرد و هيچ کس را بر ديگري برتري نداد.