Abstract:
شناخت راویان مشترک در اسناد مشکله، همواره یکی مهمترین دغدغه های رجالیان است. یکی از پربسامدترین راویان مشترک «احمد بن محمد» است، این نام در مقطع زمانی صحابه امام جواد(ع) تا امام حسن عسکری(ع) در بین سه راوی مشترک است که عبارتند از: احمد بن محمد بن خالد برقی، احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی و احمد بن محمد بن سیار. دو راوی نخست از بزگان راویان ثقه شیعه به شمار می روند، اما «احمد بن محمد بن سیار»، از راویان غلات و فاسد المذهب است. در این پژوهش با استفاده از روش مطالعه تاریخی و رجالی درباره شخصیت سیاری و مقایسه تطبیقی مشایخ و راویان او با احمدبن محمدبن خالد برقی و احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی، احتمال سیاری بودن احمد بن محمد در ارزیابی سندی روایات، مورد بررسی قرار می گیرد.
One of the most important concerns of Rijal scholars is how to identify common narrators in problematic sanads. Among the most frequent common narrators may be mentioned of “Ahmad bin Muhammad”, the name that is common by three narrators who lived at the age of Imam Jawad (AS) to Imam Hassan Askari (AS), including Ahmad bin Muhammad bin Khalid Barqi, Ahmad bin Muhammad bin ‘Isa al-Ash'ari Qomi and Ahmad bin Muhammad bin Sayyari. The first two narrators are the great authentic Shiite narrators, but the last is an exaggerator and heretic narrator. Using the method of historical and Rijal study on the personality of Sayyari and comparing his professors and narrators with Ahmad bin Muhammad bin Khalid Barqi’s and Ahmad bin Muhammad bin ‘Isa al-Ash'ari Qomi’s, the possibility of Ahmad bin Muhammad bin Sayyari is studied here through the Rijal evaluating criteria.
Machine summary:
البته مامقاني ، کاظمي و طريحي تصريح کرده اند؛ هنگامي که روايتي از طريق ، محمد بن يحيي، الجبائي ، علي بن محمد بن عبد الله ، الحسين بن محمد، إبراهيم النهاوندي ، إبراهيم بن إسحاق الأحمر، علي بن محمد بن بندار و أحمد بن محمد بن عيسي ، از «أحمد بن محمد» نقل شده است ، بايد «أحمد بن محمد بن سيار» را جزء راويان مشترک در اين نام به شمار آورد [٨٨، ج٧، ص٣٥١؛ ٦٦، ص ١٠٠؛ ٨١، ص١٧٧]؛ ليکن در ارزيابي هاي سندي ، عموما دربارٔە «أحمد بن محمد»، موضوع اشتراک بين ثقات را مطرح کرده اند و به احتمال اشتراک بين ثقه و ضعيف ، يعني وجود احتمال سياري بودن «أحمد بن محمد»، اعتنايي نکرده اند [٤٩ ص١٩٤؛ ٢٧، ج١، ص٣٤٤؛ ٨٨، ج٨، ص١٢٠؛ ٦١، ج١، ص٣٩].
ضرورت موضوع شناخت روايات معتبر اهل بيت (ع ) و تمييز صحيح از سقيم و فهم روايات ، همواره در طول تاريخ يکي از مهمترين دغدغه هاي دانشمندان شيعه بوده است ، اگر احتمال وجود راوي غالي و فاسد المذهبي ، مانند: سياري، در بين راويان مشترک با نام «أحمد بن محمد» در اسناد اين هفت هزار حديث ، هر چند به صورت اندک به اثبات برسد، رواياتي که در نام «أحمد بن محمد» مشکل اشتراک سندي دارد و متن روايت داراي آثاري از غلو است ، بايستي مجددا، از جهت امکان تحريف و يا درج در متون حديثي بازبيني و پالايش گردد.