Abstract:
عناوین محرمیت در روابط نسبی عبارتاند از «مادر، دختر، خواهر، عمه، خاله، دختر خواهر و دختر برادر». این عناوین، به سبب رضاع نیز به حرمت محکوم میشوند. دراینمیان عناوینی وجود دارند که تحت هیچیک از عناوین هفتگانة یادشده نمیگنجند؛ ولی از لوازم آنها شمرده میشوند؛ مثلاً اگر مادربزرگی به نوة خود شیر دهد، نوه با مادر خودش خواهر رضاعی میشود. بنابراین گویا پدر آن طفل شیرخوار با خواهرِ فرزندِ خود در روابط زناشویی به سر میبرد. در اینجا «خواهرِ فرزند»، ملازم با عنوان «بنت» است؛ یعنی گویا شوهر با دختر خودش در روابط زناشویی به سر میبرد. مشهور متقدمان و اندکی از متأخران معتقدند نهتنها محرمیت در عناوین هفتگانه مذکور اثبات میشود؛ بلکه این حرمت به لوازم این عناوین نیز تسری مییابد؛ درنتیجه عناوینی مانند خواهر فرزند هم محرم و ازدواج با آنها حرام است. مطابق یافتههای این مقاله که به روش توصیفی ـ تحلیلی به نگارش درآمده، محرمیتی که به واسطة رضاع حاصل میشود، در عناوین هفتگانة پیشگفته منحصر است و حرمت به عناوینِ ملازم با آنها تسری نمییابد؛ درنتیجه با شیر دادن مادربزرگ، لازم نیست پدر و مادر شیرخوار از هم جدا شوند.
The titles of religious legal intimacy in relative relationships includes "mother, daughter, sister, aunt, niece and nephew". These titles also involve dictum to illegality due to breastfeeding. There are some other titles that do not exist in any of the foresaid seven titles, however they are considered as their accessories. For instance, if a grandmother breastfeeds her granddaughter, the granddaughter becomes a foster sister with her own mother. Therefore, it seems that the father of that infant is in a marital relationship with his child's sister. Regarding this case, the "sister of the child" is accompanied by the title "Bent"; meaning that the husband is in a marital relationship with his own daughter. Prominent antecedent jurisprudential figures and some of the later ones believe that not only illegality is proved in the mentioned seven titles, but also this sanctity is extended to the accessories of these titles. Subsequently, titles such as child’s sister are also regarded as illegal and marriage with them is forbidden. According to the findings of this article, which was based on a descriptive-analytical method, the illegality attributed through breastfeeding is limited to the foresaid seven titles and the illigality does not extend to the accompanying titles. As a result, it is not necessary for the infant's parents to divorce due to grandmother’s breastfeeding.
Machine summary:
آنچـه گفتـه شـد، از ضـروريات مـذهب است و کسي در آنها ترديد ندارد؛ اما پرسش اساسي اين اسـت کـه بـه سـبب رضـاع، آيـا لـوازم عناوين مذکور هم محکوم به حرمت خواهند شد؟ بـهطورخـاص در رابطـه بـا عنـوان ايـن مقالـه، پرسش اين است که اگر مادربزرگي به نوة خود شير دهد - ازآنجاييکـه مرتضـع (شـيرخوار) بـا مادر خودش، خواهر رضاعي ميشوند - آيا ميتوان گفت ادامة زندگي مـرد بـا همسـر خـودش که عنوان «خواهر فرزند» را پيدا کرده، حرام است؟ اين پرسـش بـدان جهـت پـيش مـيآيـد کـه همسر اين مرد «خواهر فرزند» اوست و اين عنوان مطابق هيچيـک از عنـاوين هفـتگانـة يادشـده نيست؛ بلکه گاهي ملازم با عنوان «بنت» است.
مهمترين بحث که درواقع محل نزاع در ايـن زمينـه محسـوب مـيشـود، اين است که حرمتي که با رضاع پديد ميآيد، فقط در مواردي است کـه يکـي از عنـاوين دسـتة اول اثبات شود يا اينکه با حصول عناوين دستة دوم نيز حرمت اثبات ميشود؟ چنانچه عموميت حديث يادشده بر دستة دوم اثبات شود، نتيجة بحث ما اين خواهـد بـود کـه اگر مادربزرگ به نوة خود شير دهد، پدر و مادر بر يکديگر حرام ميشوند.
ضمنا برخي استدلال يادشده را مستلزم ارتکاب خلاف ظاهر ميدانند؛ به اين بيان کـه اگـر بـا رضاع، «عناوين ملازم با عنـاوين محرميـت در نسـب» حاصـل شـود، ايـن دو عنـوان - گرچـه در خارج با يکديگر اتحاد داشته باشند - موجـب نمـيشـود عرفـا يکـي از «عنـاوين محرمـه» بـر آن صدق کند؛ بنابراين اگر به واسطة عموميت حديث مـذکور خواسـته باشـيم آن عنـاوين مـلازم را نيز جزو عناوين محرم بدانيم، مرتکب خلاف ظاهر شدهايم؛ زيرا ظهـور حـديث در نشـر حرمـت در خود همان عناويني است که در محرميت نسبي وجـود دارد.