Abstract:
دنیس مک اوئن دکترای خود را در سال 19 79 از دانشگاه کمبریج اخذ نمود و سا لها به تدریس مطالعات اسلامی در دپارتمان مطالعات ادیان، در دانشگاه نیوکاسل مشغول بوده است. موضوع پایان نامۀ دکترای او، "از شیخیه به بابیه؛ بررسی بدعت گذاری کاریزماتیک در تشیع قرن نوزدهم" است. او مقالات متعددی
دربارۀ باب، بابیت، بیان و بهاءالله و بهائیت در دایرة المعارف ایرانیکا نوشته است. حوزۀ موردعلاقۀ او برای مطالعه عمدتا تشیع مدرن، شیخیه، بابیه و بهائیت است. مک اوئن علاوه بر زبان انگلیسی، به زبان های فارسی، عربی و فرانسوی تسلط دارد. برای آشنایی بیشتر با او و آثار او در موضوع بهائیت رجوع
کنید به: حمید فرناق، بهائیت از دیدگاه منتقدان و روشنفکران بهائی، بخش پنجم: دنیس مارتین مک اوئن، فصلنامه بهائی شناسی، شمارۀ 7 و 8، پاییز و زمستان 1397، صص 96-149.
Machine summary:
گرچه بهائیان همواره ادعا میکنند که آیین مستقلی هستند و با اسلام ارتباطی ندارند، ولی برای اطلاع از اعتبار و صداقت این ادعا، لازم است بدانیم که عباسافندی، رهبر وقت جامعه بهائی، تمام مدت عمر خود در مسجد حضور مییافت و نماز و روزه بهجا میآورد و عقد و ازدواج و مراسم فوت و تشییعی، طبق سنت اسلامی محل زیست خود داشت.
این مطلب گرچه ممکن است کماهمیت باشد؛ ولی برای درک رابطه بین بهائیت و فرهنگ بیرونی اهمیت فراوانی دارد.
اصرار بهائیان بر اینکه این مطلب و بسیاری دیگر از دستاوردها، ابتدا توسط بهاءالله بیان و مطرح شده است با یافتههای مطالعات تاریخی و دستاورد سایر فرهنگها و ادیان همخوانی ندارد.
گرچه بهائیان مکرراً یادآوری میکنند طرفدار جبر و زور و کارزار نیستند، درصدد مجازات افراد مرتد هم نیستند9 و مقررات خاصی برای رفتار با همه انواع اقلیتها دارند؛ چه اهل کتاب باشند یا خیر ولی اصرار و پافشاری آنها بر تبلیغ عقاید خویش و تغییر کیش و دین دیگران و تلاش هدفمند برای ایجاد حکومتهای بهائی و سرانجام تأسیس حکومت واحد جهانی بهائی، هرگونه نقش خیرخواهانه بهائیت را زیر سؤال میبرد.
ممکن است این مطلب صحیح باشد که بهائیان، هرگز فعالانه درصدد آزار طرفداران و پیروان ادیان برنخواهند آمد ولی شوقیافندی، که هیچ فرد و تشکیلاتی در مرکز جهانی بهائی و جوامع بهائی قادر به چالش با نظرات او نبوده و نیست؛ در طول زندگی خود، هنگامیکه مسیحیان و مسلمانان و سایر گروههای دینی، با گرفتاری و مشکلات و مصائب روبهرو میشدند، شعف و خوشحالی خود را پنهان نمیکرد.