Abstract:
از آیات پرشماری در قرآن فضیلت اهل بیت: برداشت می گردد، از آن جمله آیه هشتم سوره انسان است. که جمهور مفسران شیعه سبب نزول آن را در مورد اهل بیت : میدانند، اما مفسران اهل سنت در این موضوع همداستان نیستند، برخی همآوا با مفسران شیعه سبب نزول آن را میپذیرند، اما برخی دیگر مانند فخر رازی با پذیرش آن، اختصاص آیه به اهل بیت : را برنمیتابند و برخی نیز با دیده انکار بدان مینگرند. قرطبی از جمله آن منکران است که انکار خود را برپایه شبهه پراکنی ترمذی استوار ساخته است . این مقال درحد مجال شبهات ترمذی وفخررازی را درقالب دوگونه نقضی و حلی و شبهه مکی ومدنی بودن سوره را در بوته نقد نهاده است. در نتیجه شبهات یاد شده در آیه شریفه، مردود و راه اثبات سبب نزول آن هموار گردیده است.
The virtue of the Ahl al-Bayt is taken from numerous verses in the Qur'an, including the eighth verse of Surah Al-Insan. The Republic of Shiite commentators knows the reason for its revelation about the Ahl al-Bayt: but the Sunni commentators are not in agreement on this issue, some agree with the Shiite commentators on the reason for its revelation, They do not reject the verse and some of them look at it with denial. Qurtubi is one of those deniers who has based his denial on the suspicion of Tirmidhi. This article has criticized the suspicions of al-Tirmidhi and his arrogance in the form of two kinds of violations and dissent, and the suspicion of Mecca and civilization of the surah. As a result, the doubts mentioned in the holy verse have been rejected and the way of proof has caused its revelation.KeywordsThe eighth verse of Surah Al-Insan, the cause of revelation, the virtue of the Ahl al-Bayt: Sunni commentators
Machine summary:
ديدگاهي هم آوا با ديدگاه مفسران شيعه همان سبب نزول را مي پذيرند امـا ديـدگاهي ديگر با پذيرش آن ، ويژه بودن اين فضيلت براي اهل بيـت را بـا اسـتناد بـه اينکـه لفـظ عموميت دارد، برنمي تابد و بر ديدگاهي ديگر با طرح شبهاتي چند بر انکـار اصـل آن پافشاري دارد.
ديدگاه اول : ديدگاه اثبات در اين ديدگاه سبب نزول اين آيه شريفه تنها همان جريان نذر اهل بيت و صـدقه دادن به مسکين و يتيم و اسير معرفي شده است و ايـن فضـيلت بـه عنـوان فضـيلت ويـژه بـراي آنـان قلمداد مي گردد.
ديدگاه دوم : عموميت لفظ آيه با خصوصيت سبب در اين ديدگاه با اعتراف به نزول آيـة ٨ سـورة انسـان در مـورد اهـل بيـت ، مـلاک در تفسير عموميت لفظ «ابرار» ((به تصویرصفحه مراجعه شود) دانسته شده است ؛ يعني اختصاص آيه به اهل بيت مورد انکار قرار گرفته اسـت ، بلکـه گسـترة آيه تمام واجدان اين اوصاف را فرامي گيرد.
همچنين در تفسير آية ٥٤ سوره مائده نيز بر فضـيلت ابوبکر و خلافت او پافشاري دارد و نزول آيه را مختص وي مي داند که اين سخن فخـر مـورد بررسي و نقد قرارگرفته است (ر.
با نگاهي به ديدگاه مفسران سلف ماننـد: مجاهد، قتاده ، حسن و عکرمه (ابوحيان ، ١٤١٢ق ، ج ١٠: ٣٥٨) و پاره اي از تفاسير اهـل سـّنت ، مانند تفسير بغوي ٤ (بغوي ، ١٤٠٧ ق ، ج ٤: ٤٢٦) ـ که مورد عنايت ابن تيميـه اسـت ٥ ـ مشـخص مي گردد که اين افراد سوره را مدني مي دانند.