Abstract:
تحولات جامعه ایران منجر به تغییرات مهمی در شکل روابط پیش از ازدواج در بین جوانان شده است. مطالعات پیشین نشان دادهاند، این روابط اگر با افراد متعدد یا بهطور پیشرفته باشد، تأثیر نامطلوبی بر کیفیت رابطه بعدی فرد خواهد داشت. اما اگر بهعنوان مسیری برای رسیدن به ازدواج انتخاب شود و با نظارت خانواده و جامعه باشد باعث ارتقاء کیفیت انتخاب فرد میشود. بر این اساس در این پژوهش قصد بررسی رابطه میان سطوح روابط پیش از ازدواج با میزان سازگاری زوجین را داریم. باتوجه به نقش تعیینکننده خانواده در گفتمان جامعه ایرانی در این بررسی، نگرش والدین به رابطه پیش از ازدواج و ازدواج فرزندشان نیز مورد مطالعه قرار گرفت. برای جمعآوری گروه نمونه از روش در دسترس و گلوله برفی استفاده شد و از افراد خواسته شد علاوه بر سطح ارتباط خود، آزمون سازگاری زناشویی را تکمیل کنند. نتایج این بررسی نشان داد، سازگاری زناشویی افرادی که پیش از ازدواج رابطهای نداشتند و یا روابط محدودی داشتهاند بیش از افراد با روابط پیشرفته و متعدد است. توافق والدین با ازدواج نیز باعث افزایش میزان سازگاری زناشویی است.
The developments in the Iranian society have caused significant changes in the forms of premarital relations among the youth. A review of the related literature indicates that if such a relationship is with several persons and in the advanced formed, it will leave adverse impacts on the quality of relations with the next person. But, if it is adopted as a means to marriage under the supervision of family and society, it will upgrade the quality of the person’s choice. Attempts have been made in the paper to study the relationship between different levels of premarital relations with the level of couple’s marital compatibility. Given the decisive role of family in the discourse of Iranian society, attempts have been made to study the attitude of parents towards premarital relations and marriage of their children. The accessible sampling frame and snowball method was used to collect the data. The respondents were asked to fill out the forms of the level of their relations as well as the Marital Compatibility Test. The findings indicate that the level of marital compatibility of individuals who did not have any relations or had limited relations before marriage is higher than those who had advanced and multiple relations.In addition, the consent of the parents to marriage, increases the level of marital compatibility.
Machine summary:
Tach & Halpern در مطالعه هويت و واس ١ (٢٠٠٩) که به بررسي رابطه ميان روابط قبل از ازدواج (به شــکل هم خانگي ) با جدايي در استراليا در ميان نتايج به دست آمده از مطالعات در طي ســال هاي ١٩٤٥ تا ٢٠٠٠ پرداخته اند، مشخص شد که با گذشت زمان اين رابطه تغيير يافته اســت .
بر اين اساس فرض ما در اين مطالعه اين است که ميزان سازگاري زناشويي در افراد با ســابقه روابط پيش از ازدواج پايين تر از ديگر افراد اســت و با توجه به نقش محوري فرهنــگ و اجتماع در اين موضوع ، تأثير ديدگاه خانواده ايراني ، که براســاس يافته هاي پيشــين عنصري مهم در روابط افراد جامعه است ، و همين طور نقش جنسيت و موقعيت تحصيلي افراد، قابل توجه بوده و لذا در کنار بررســي شــکل روابط پيش از ازدواج افراد، رضايت يا عدم رضايت والدين از اين روابط ، موافقت يا مخالفت با ازدواج و همچنين رابطه آن با سازگاري زناشويي نيز مورد مطالعه قرار گرفته است .
علاوه بر مسئله روابط پيش از ازدواج که در اين مطالعه بر آن تمرکز شد، مطالعات نشان داده اند که خانواده نيز در ميزان سازگاري زناشويي افراد در جامعه ايراني مؤثر است .
جدول ٥: ميانگين و انحراف استاندارد نمرات کلي سازگاري زناشويي به تفکيک چهار گروه در روابط پيش از ازدواج با همسر و نتايج آزمون تحليل واريانس يک راهه (به تصویر صفحه رجوع شود) آزمون هاي تعقيبي نشان داد که اين تفاوت ميان افرادي که رابطه عاطفي با همسرشان داشته اند که هيچگاه منجر به رابطه جنسي نشده است و افرادي که رابطه جنسي پيشرفته با همسرشان را تجربه کرده اند وجود دارد.