Abstract:
گسترش صلح، بهعنوان هویت ملی، برجستهترین ویژگی سیاست خارجیِ پساجنگ سردِ کشور کوچک نروژ است. نامآوری الگوی نروژی صلح در نظام بینالملل، با وجود محدودیتهای ژئوپلیتیکی، مسئله اصلی این نوشتار است؛ ازاینرو، نگارندگان تلاش کردهاند با استفاده از سامانه نظری برندسازی ملت، نشان دهند که چگونه با وجود بازیگران بزرگ و قدرتمند، دیپلماسی صلح به برندینگ سیاست خارجی نروژ تبدیل شده است. تحلیل کیفی دادهها، بر دو پایۀ تبیین تاریخی و علی استوار بوده و انگارۀ نوشتار این است که برند فراملی نروژیها، نتیجۀ تمرکز منابع بر مزیتهای فرهنگیـتاریخی صلحسازی/ صلحبانی است.
The promotion of peace as a national identity is the most prominent feature of Norway's post-Cold War foreign policy. The reputation of the Norwegian peace model in the international system, despite its geopolitical constraints, is the topic of this paper. The authors use the nation-building theoretical framework to show how peace diplomacy has become the branding of Norwegian foreign policy despite significant and influential actors. Qualitative data analysis was based on historical and causal explanations. The text suggests that the Norwegian global branding results from focusing resources on the cultural-historical benefits of peacebuilding/ Peacekeeping.
Machine summary:
com Peace Branding in Norwegian Public Diplomacy Hossein Asghari Sani1, Mohsen Khalili2, Mohsen Eslami3, Seyed Masoud Mousavi Shafaee 4 Abstract The promotion of peace as a national identity is the most prominent feature of Norway's post-Cold War foreign policy.
value diplomacy برتری یکی از ایـن موقعیت هـا مشـخص شـده اند؛ بـاوجوداین ، سیاسـت خـارجی نـروژ به سـبب همزیستی عناصری از این سه مورد، تعیین شده که در دوره معاصـر نیـز ادامـه یافتـه اسـت ؛ آن هـم زمانیکه ازیک سو، نگرانیهای عمومی در مورد حق تعیین سرنوشت ، نروژ را در خـارج از اتحادیـه اروپا قرار داده و ازسویدیگر، رئالیسم ، این کشور را به یک مشـارکت کنندٔە فعـال در همکاریهـای اقتصادی اروپایی تبدیل کرده است ؛ به این ترتیب ، یک اقدام موازنه کننده بین رئالیسم و ایده آلیسم در مشارکت نروژ در سیاست امنیتی بین المللی وجود دارد که آشکارا در این تضاد مشاهده میشود کـه نروژ، نقش خود را به عنوان ارتقادهندٔە صلح بین المللی دنبال میکند و به طور هم زمان ، در عملیات نظامی بین المللی مشارکت میکند (٩ :٢٠١٤ ,Stokke).
ایـن کشور با پشتیبانی قوی از سازمان ملل ، تأکید بر اهمیت حقوق بین الملل ، کمک به توسـعه ، تـلاش برای کمک های بشردوستانه ، و مشارکت چشمگیر در کارهای مبتنیبر حفـظ صـلح سـازمان ملـل به عنوان سنت صلح و گفتمان مربوط به آن ، نفوذ خود را بر نگرش سیاست خارجی نروژ در سرتاسر قرن بیستم حفظ کرده (١٥٤-١٥٠ :٢٠٠٥ ,Leira) و سبب پدیدار شدن دیپلماسی ارزش در دهه ۱۹۹۰ شد.