Abstract:
بیدل در زمانهی عسرت به چه کار میآید؟ شعر و تفکر بیدل سخن قدسی است که آدمی را به سوی تفکّر معنوی راه میبرد؛ همچنین طرز و طراز زندگی انسانی را یادآوری و پاسبانی میکند. در عصر بدترین بدیها، رهبردن به تفکّر معنوی و کسب هدایت از آن آسان نیست اما باید یاد آن را زنده نگه داشت و از آن آموخت. زیبایی دلکش و جذبهی شعر همواره خواننده را در قبضهی خود میگیرد و به خلوت خود فرامیخواند. در دعوت شعر بیدل، خواننده با محاکات انکشاف هستی مواجه میشود که با اعتماد و اعتصام به آن میتواند از چنگ استیلای عصر بدی دوری گزیند. رهروان هستی با پیکربندی مجدد امکانهای شعری بیدل میتوانند آفرینش رهیافتی نو را تجربه و دنبال کنند. تحلیل مطالب فوق در دو بخش کلی ساماندهی شده است: در بخش اول، پرسش امکانهای شعری در عصر عسرت بر مدار گفتوگو با نظرات فلسفی تقریر یافته است. سپس در بخش دوم، تحلیل امکانهای تفکّر معنوی بیدل بر محور سه گوهر انسانی ارایه شده، که عبارت اند از: دل و خرد و سخن. پرورش و انکشاف سه گوهر ذاتی مذکور اهمیت کانونی دارد؛ چون بنیان انکشاف حقایق به شمار میآیند و امکان محاکات و پیکربندی مجدد را تمهید مینهند.
What does Biddle do in difficult times? Biddle's poetry and thought
is a sacred word that leads man to spiritual thought and also reminds
and guards the method and standard of human way of life. In the
age of the worst evils, it is not easy to lead to spiritual thinking and
gain guidance from it, but should have to keep it alive and learn
from it. The charming beauty and attraction of the poem always
captures the reader and invites him to his privacy. In invitations of
Biddle's poem, the reader is confronted with imitations of the
development of the essence, which, with confidence and strike, he
can avoid the clutches of a bad age. By reconfiguring Biddle's
poetic possibilities, the walkers of the essence can experience and
pursue the creation of a new approach. The analysis of the above
content is organized in two sections: In the first part, the question of
the possibilities of poetry in the age of difficulty is based on a
dialogue with philosophical views. Then, in the second part, an
analysis of the possibilities of Biddle's spiritual thinking is
presented on the basis of three human pearls, which are: heart,
wisdom and speech. The cultivation and development of these three
intrinsic pearls have fundamental importance; because they are the
basis for the development of facts and provide the possibility of
imitation and reconfiguration.
Machine summary:
شعر بیدل در عصر عسرت؛ یک خوانش فلسفی حسن رضا خاوری 1 چکیده بیدل در زمانهی عسرت به چه کار میآید؟ شعر و تفکر بیدل سخن قدسی است که آدمی را به سوی تفکّر معنوی راه میبرد؛ همچنین طرز و طراز زندگی انسانی را یادآوری و پاسبانی میکند.
در چنین شرایط هولناکی، شعر بیدل به چه کار میآید و در پیشگاهِ زمانهی «خون و جنون» چه سخنی برای گفتن دارد؟ شعری که به جدّ از اعماق قلب متفکّر تراویده و با عقلش پروریده و سرانجام لباس سخن موزون پوشیده، به چه کار میآید؟ امر جدّی در زمانهی ابتذال به چه کار میآید؟ سخن جان در «عصر بینوایی» به چه کار میآید؟ مقالت حاضر این ادعا را به آزمون مینهد: از آنجا که «شعر رسولِ امکانها است»، شعر بیدل نیز امکانهایی معنوی دارد که مردمان به میانجی محاکات آن میتوانند به فرارَوی از جبر زمانه و ظلمت آن بیندیشند.
این سه گوهر انسانی چشماندازهای متمایز اما همپیوند میباشند که نور امکانهای معنوی شعر و تفکّر بیدل از دریچهی وحدت آنها تابیدن میگیرد و روزیِ دلهای آشنا میشود.
بنابراین، محاکات شعر بیدل علاوه بر فضل پاکی دل اما توفیق محاکات تجربهی وجود و یافتن ذات خویش در نسبت با هستی را نیز در بر دارد.
دلش گفت اظهار و اخفا منم/ می و نشئه و جام و مینا منم» (همان، محیط اعظم: 598) اما عقل با سیر مراتب ظهور جان در جهان سروکار دارد که یافتههایش را با بیان برهانی تقریر و صورتبندی میکند.
شعر بیدل تجربهی وجودی او است که محاکات انکشاف حقایق و جان و جهان معنوی او را عرضه میکند.