Abstract:
هدف: سرمایهگذاری کارا در نیروی انسانی و عوامل اثرگذار بر آن، از موضوعاتی است که در ادبیات، چندان در کانون توجه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سرمایهگذاران نهادی و تمرکز مالکیت، بهعنوان دو عنصر نظارتی راهبری شرکتی، روی کارایی سرمایهگذاری در نیروی انسانی است.
روش: برای آزمون فرضیههای پژوهش، از الگوی دادههای ترکیبی و برای اندازهگیری متغیر ناکارایی سرمایهگذاری در نیروی انسانی، از مدل جانگ، لی و وبر (2014) استفاده شده است. نمونه آماری این پژوهش، پس از اعمال برخی محدودیتها، شامل 179 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1389 تا 1398 است.
یافتهها: نتایج حاکی از آن است که مالکیت نهادی اثری بر کاهش ناکارایی سرمایهگذاری در نیروی انسانی ندارد؛ اما تمرکز مالکیت ناکارایی سرمایهگذاری در نیروی انسانی را کاهش میدهد. این اثرگذاری در خصوص بیشسرمایهگذاری وجود دارد؛ ولی برای کمسرمایهگذاری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: تضاد منافع و عدم تقارن اطلاعاتی موجود بین مدیران و مالکان، خطر تصمیمهای ناکارا، بهخصوص در حوزه سرمایهگذاری روی نیروی انسانی را افزایش میدهد که این خطر با تقویت اهرمهای نظارتی احتمالا تقلیل مییابد. سازوکارهای راهبری شرکتی نظیر تمرکز مالکیت، به نظارت بیشتر بر مدیریت و کاهش ناکارایی در تصمیمهای وی منجر میشود.
Objective: Efficient investment in human resources and the factors affecting it are among the topics receiving less attention in the academic literature. This study seeks to investigate the impact of institutional investors and ownership concentration; as the two regulatory elements of corporate governance, on labor investment efficiency. Methods: To test the research hypotheses, a panel data model was used, and to measure the labor investment inefficiency, Jung Lee and Weber (2014) model was applied. The research sample, after imposing the intended restrictions, included 179 companies enlisted on the Tehran Stock Exchange, in the period from 2010 to 2019. Results: The results indicated that institutional ownership has no impact on the labor investment efficiency, while ownership concentration reduces it. This effect existed in the case of overinvestment but it was not observed in the case of underinvestment. Conclusion: Conflict of interest and information asymmetry between managers and owners increase the risk of inefficient decisions, especially in the context of investing in human resources and the risk is likely to be reduced by strengthening regulatory mechanisms. Corporate governance mechanisms, such as ownership concentration, lead to more careful observation on management and reduce inefficiency in the made decisions.
Machine summary:
هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير سرمايه گذاران نهادي و تمرکز مالکيت ، به عنوان دو عنصر نظارتي راهبري شـرکتي ، روي کـارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني است .
در اين پژوهش اثر سرمايه گذاران نهادي و تمرکز مالکيت به عنوان دو عنصر اساسي نظام راهبري شـرکتي بـرون سـازماني روي تصـميمات سرمايه گذاري در نيروي انساني بررسي مي شود.
Gaspar, Massa & Matos 4.
تاکنون تأثير عـواملي نظيـر کيفيـت گزارشـگري مـالي (جانگ ، لي و وبر، ٢٠١٤ و افلاطوني و خزايي ، ١٣٩٥)، محافظه کاري حسابداري (ها و فنگ ٤، ٢٠١٨ و مهراني و سميعي ، 6 ١٣٩٨)، تحليل گران دنبال کننده اطلاعات شرکت (لي و مو٥، ٢٠٢٠)، اسـتراتژي تجـاري شـرکت هـا (حبيـب و حسـن ، ٢٠٢١) بر ناکارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني در پژوهش هاي قبلي مستند شده است .
Manzaneque, Merino & Priego 2.
Jung, Lee & Weber 3.
افزون بر اين ، نتايج آزمون فرضيه ها حاکي از آن است که مالکيت نهادي در شرکت ها تأثير معناداري بر ناکارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني ندارد.
نتايج آزمون فرضيه ها ناکارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني در سطح کل {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} متغير عامل تورم واريانس مالکيت نهادي 1/30 تمرکز مالکيت 1/19 نسبت ارزش بازار به دفتري حقوق صاحبان سهام 1/29 اندازه شرکت 2/54 تقسيم سود (مجازي ) 1/41 انحراف معيار جريان نقد عملياتي 1/11 انحراف معيار فروش 1/32 دارايي ثابت 1/34 زيان ده بودن شرکت 1/35 حساسيت دستمزد 2/24 مقدار ثابت سال ـ صنعت کنترل شد.
Foroughi & Fooladi در آزمون هاي تکميلي اثر سرمايه گذاران نهادي و تمرکز مالکيت بر بيش و کم سرمايه گذاري در نيروي انساني مورد بررسي قرار گرفت .