Abstract:
رشد روزافزون فناوری اطلاعات و ابزارهای الکترونیکی همچنین محدودیتهای موجود در آموزش سنتی باعث شده است که از آموزش الکترونیک بهعنوان روشی جایگزین و یا مکمل در زمینۀ آموزش علوم پزشکی نام برده شود. بهمنظور استفاده از روشهای آموزش الکترونیک در علوم پزشکی، بومیسازی و انجام مطالعات پژوهشی برای بررسی اثربخشی آنها ضروری است. به این منظور این مطالعه مروری به بررسی مطالعات انجامشده مرتبط با آموزش مجازی در علوم پزشکی در ایران میپردازد. برای جستجو با استفاده از لغات کلیدی مانند آموزش مجازی، آموزش الکترونیک و آموزش به کمک کامپیوتر، از پایگاه اطلاعاتی Google scholar بهمنظور یافتن مقالات فارسی و بهمنظور یافتن مقالات لاتین از PUBMED و Scopus استفاده گردید. درنتیجه جستجو تعداد محدودی (35 مقاله) درزمینههای نرمافزارهای آموزشی، ابزار چندرسانهای، مطالعات مبتنی بر آموزش تحت وب با استفاده از سامانههای آموزشی الکترونیک، استفاده از پست الکترونیک و تلفن همراه، آزمونهای الکترونیک و آموزش مداوم به روش الکترونیک، بیمار مجازی یافت شد و از بین آنها 27 مقاله انتخاب شد. اغلب مطالعات نشان دادند آموزش مجازی اثربخشی برابر و یا بیشتر نسبت به آموزش سنتی دارد همچنین نگرش مثبت و رضایت بالایی نزد دانشجویان و اعضای هیأت علمی در خصوص استفاده از آموزش مجازی در اغلب مطالعات ذکرشده است. اما با توجه به اینکه اثر آموزش مجازی بر یادگیری و رضایت فراگیرندگان و مدرسین میتواند بسته به روش استفاده شده و رشتههای مختلف در علوم پزشکی متفاوت باشد در کشور ما نیاز به انجام مطالعات گستردهتری در این زمینه میباشد.
The growing IT and electronic devices as well as limitations in traditional education have led to the use of virtual education as an alternative. In order to use e-learning methods in medical science, localization and research studies to evaluate its effectiveness is essential. The purpose of this study was to review the studies related to virtual education in Medical Sciences in Iran.Key words such as virtual education, e-learning, computerized education issued by Google scholar databases were used to find articles in Persian and for Latin articles, PUBMED and Scopus databases were used. As the result, a limited number of 35 articles in the areas of educational software, multimedia tools, web-based training, studies using e-learning system, using email and mobile phones, electronic testing and continuing education via electronic methods were found and 27 of them were selected. The majority of the studies suggested that the effectiveness of virtual education is equal to or more than that of traditional education. Moreover, students and faculty members have a positive outlook on using virtual education in most of the mentioned studies and are highly satisfied by them. However, since the effect of virtual education on learning and the satisfaction of the learners can differ depending on the method employed, the different majors of the medical sciences require more extensive studies in Iran.