Abstract:
شعر معاصر ایران، تحولات گوناگونی را از سرگذرانیده و جریانهای مختلفی را آزموده است. یکی از این جریانهای شعری که در دهۀ هفتاد ایجاد شد، جریان شعر پستمدرن است که در کنار سایر جریانهای نوظهور از اوایل دهۀ هفتاد تکوین و تاکنون نیز ادامه یافته است. علی باباچاهی، شاعر و منتقد معاصر، با سرودن دفترهای نم نم باران و عقل عذابم میدهد، وارد شعر پستمدرن شد. او در ابتدا، کار شاعری را با تأثیرپذیری از نیما و پیروان او آغاز کرد که واقعگرایی و عینیگرایی اساس کار آنها را تشکیل میداد؛ اما رفته رفته، رویة شعر او تحول پیدا کرد و در راستای این تحول، عنوانهای سرودههایش نیز، دستخوش آن دگرگونی واقع شد. این تحقیق میکوشد تا با روش تحلیلی _ توصیفی به بررسی عنوانهای شعری علی باباچاهی، از دورۀ مدرنیسم تا پستمدرنیسم بپردازد. اگر سیر عنوان شعرهای او را از ابتدا یعنی زمانی که پیرو نیما بود تا دورۀ دوم شاعریش، یعنی دورۀ پستمدرن بررسی کنیم، متوجه تغییرات اساسی و عمده این عنوانها میشویم. تلاش نویسندگان در این پژوهش بر آنست که به این سوالها پاسخ دهند که رابطۀ میان عنوان سرودههای علی باباچاهی و متن سرودههایش از چه کیفیتی برخوردار است و آیا میتوان از طریق عنوانهای شعری، اندیشه و ذهنیت او از مدرنیسم تا پستمدرنیسم را ردیابی و دنبال کرد؟
Iranian Contemporary poetry has undergone various developments and has undergone various currents. One of these poetic currents created in the 70th decades is the postmodern poetry that has been developing along with other new trends since the beginning 70th decades to the present day, Ali Baba chahi, a contemporary poet and critic, entered the postmodern poetry by nam nam baran, and aghl azabam midahad. At first he started the work of a poet under influenced by Nima and his followers, whose realism and objectivism formed the basis of their work. But gradually, the course of his poetry evolved, and along of this transformation, the titles of his poems also undergone a transformation. In this article, we are looking at the titles of Ali Baba Chahi's poetry from the modernism to postmodernism. If the course of the title of his poetry was examined from the beginning, when he was following Nima until his second poetry era, the postmodern period, we would notice the major changes to these titles. The writers' effort in this study is to answer these questions, what is the quality of relationship between the title of Ali Baba Chahi's lyrics and the lyrics of his poems and is it possible to track and follow his thought and mentality from modernism to postmodernism by the titles of his poetry?
Machine summary:
سرشـک در کتـاب آيينه اي براي صداها»، نوشتۀ مسعود روحـاني و محمـد عنـايتي، در مجلـۀ دانشـگاه خـوارزمي، انتشاريافته و مقالۀ ديگري با نام «بررسي و تحليل عنوان کتاب ها و سـروده هـاي مهـدي اخـوان ثالث » نوشتۀ علي محمدي و طاهره قاسمي، در مجلـۀ ادب فارسـي دانشـگاه تهـران ، نشـريافته ؛ همان گونه که ديديم ، جز اين که پژوهش هاي انـدکي در زبـان فارسـي دربـارة عنـوان صـورت گرفته ، دربارة عنوان در سروده هاي شاعر معاصر، علي باباچـاهي، جسـتار يـا مقالـه ي مسـتقلي، نوشته ، نشده است .
در اين نمودارها، از ذکر بس آمد عنوان ها، به جهت اختصار صرف نظر کـرده ، آن هـا را از نظر کوتاهي و بلندي، سنجيده ايم : / (به تصویر صفحه مراجعه شود) ارتباط معنايي و محتوايي عنوان ها با متن شعر در سروده هاي علي باباچاهي، بيشتر عنوان ها در متن تکرار ميشود يا ايـن کـه مفهـوم آن در متن وجود دارد.
دربـارة عنـوان سروده هاي باباچاهي بايد گفت که در دفترهاي نخستين او؛ يعني: «در بيتکيه گـاهي»، «جهـان و روشناييهاي غمناک»، «از نسل آفتاب »، «صداي شن »، عنوان هاي ابژکتيو و عيني بيشتري وجـود دارد و هرچه به مجموعه شعرهايي مانند: «عقل عذابم ميدهد» و مجموعه هاي آخر او ميرسيم ؛ مانند «باغ انار از اين طرف است »، «قيافه ام که خيلي مشکوک اسـت » و «هـوش و حـواس گـل شب بو براي من کافيست » عنوان ها ذهني و سوبژکتيو بيشتر مـيشـوند و ايـن بـه تغييـر رويـۀ باباچاهي از رئاليسم به پست مدرنيسم باز ميگردد.