Abstract:
خوزستان، علیرغم پتانسیلهای بالایی که برای توسعه دارد، بنا بهدلایل مختلفی در توسعۀ منطقهای دارای مشکلات است. این پژوهش بهدنبال آسیبشناسی این مسئله با سنجش نظر نخبگان ابزاری و فکری استان است، تا در نهایت بتواند به چشماندازی از آسیبهای مدیریت توسعه منطقهای در استان خوزستان برسد. در این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی به طرح پرسش از61 نفر از نخبگان ابزاری و فکری استان پرداخته است. سوال اصلی این پژوهش آن است که مهمترین آسیبهای مدیریت توسعۀ منطقهای در استان خوزستان چیست؟ یافتهها نشان میدهند که 6 مورد «عدم به کارگیری و استفاده از نیروهای متخصص و کارآمد»، «تقدم و ارجحیت مسائل سیاسی بر سیاستهای توسعۀ منطقهای»، «عدم ظرفیتسازی در حوزههای مختلف اجتماعی، اقتصادی و تولیدی»، «بیتوجهی به شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی»، ناهماهنگی بین تقسیمات کشوری و نظام مدیریت منطقهای» و «وابستگی نهادهای منطقهای به منابع دولتی برونمنطقهای»، اصلیترین آسیبهای مدیریت توسعۀ منطقهای در استان خوزستان است. به بیانی دیگر از بین ابعاد مختلف، عوامل انسانی (نیروی متخصص)، عوامل نهادی، عوامل اقتصادی- اجتماعی و عوامل منطقهای، به ترتیب بیشترین میزان تاثیر را بر عدم توسعه منطقه داراست.
Khuzestan, despite its high potential for development, has problems in regional development for various reasons. This study seeks the pathology of this issue by assessing the views of the instrumental and intellectual elites of the province, so that it can finally reach a perspective of the harms of regional development management in Khuzestan province. In this research, using a survey method, a question was asked from 61 instrumental and intellectual elites of the province. The main question of this research is what are the most important harms of regional development management in Khuzestan province? Findings show that 6 cases of "non-employment and use of specialized and efficient forces", "priority of political issues over regional development policies", "lack of capacity building in various social, economic and productive areas", "inattention to "Economic, political, social conditions", "inconsistency between the country's divisions and the regional management system" and "dependence of regional institutions on extra-regional government resources" are the main harms of regional development management in Khuzestan province. In other words, among different dimensions, human factors (expert force), institutional factors, socio-economic factors and regional factors, respectively, have the greatest impact on the lack of development of the region.
Machine summary:
سؤال اصلي اين پژوهش آن است که مهم ترين آسيب هاي مديريت توسعه منطقه اي در استان خوزستان چيست ؟ يافته ها نشان ميدهند که ٦ مورد «عدم بکارگيري و استفاده از نيروهاي متخصص و کارآمد»، «تقدم و ارجحيت مسائل سياسي بر سياست هاي توسعه منطقه اي»، «عدم ظرفيت سازي در حوزههاي مختلف اجتماعي، اقتصادي و توليدي»، «بيتوجهي به شرايط اقتصادي، سياسي، اجتماعي»، ناهماهنگي بين تقسيمات کشوري و نظام مديريت منطقه اي» و «وابستگي نهادهاي منطقه اي به منابع دولتي برونمنطقه اي»، اصليترين آسيب هاي مديريت توسعه منطقه اي در استان خوزستان است .
منطقه ي خوزستان با معضلاتي چون عدم تعادل حاصل از زمينه هاي اقتصادي، اجتماعي و کالبدي، پايين بودن بازدهي کلي اقتصاد استان، پايين بودن نرخ مشارکت اقتصادي و نرخ اشتغال استان نسبت به ميانگين کشور، آلوده شدن منابع آب، خاک و هوا، و در مخاطره قرار گرفتن تالابها و ساير مناطق حفاظتي، پايين بودن سهم سرمايه گذاري ملي در بخش هاي پيشرو اقتصاد استان، بهرهبرداري ناکافي از امکانات بالقوه ي توسعه ي صنعتي و ارتباطات گسترده ي تجاري ـ خدماتي با بازارهاي فرامرزي در منطقه ، و تک کريدور بودن محور حمل و نقل جادهاي، کامل نبودن اختيارات «مديريت توسعه ي استان» براي ايجاد هماهنگي و پيشبرد امر توسعه ي استان و وجود برخي مسائل فرهنگي و اجتماعي در جهت کاهش همبستگي در استان، مواجه است (داداشپور و رستمي، ١٣٩٨:١١٠).