Abstract:
این مقاله با هدف بررسی نقش آیندهپژوهی در شکلگیری سیاستگذاری هنر در جمهوری اسلامی ایران که مبتنی بر متن سیاست شکل میگیرد است. پژوهش حاضر به بررسی این تغییرات و تحولات سیاسی دهههای اخیر پرداخته با این هدف که نقش آیندهپژوهی در شکلگیری گفتمان سیاستگذاری فرهنگی هنری در ایران چیست. بهویژه بر هنر افق 1417 تمرکز خواهد شد، چراکه تأثیر فناوری بر هنرهای دهههای بعد مورد تأکید سیاستگذاران هنر کشور قرارگرفته است. بدین سبب پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که زمینه، علل، پیامد و بستر شکلگیری آیندهپژوهی در این دهه چه بوده است؟ با استفاده از روش کیفی جهتدار و بر پایه رویکرد زمینهای (گراندد تئوری) و مطالعات کتابخانهای اسنادی، به تعریف مفهوم آیندهپژوهی و سیاستگذاری پرداختهشده است. در این راستا مدارک علمی و تدوین آراء نظرهای افراد خبره با استفاده از روش دلفی به نقش آیندهپژوهی در حوزه هنر و ارائه راهکارهای نظری و عملی میپردازد. نتایج حاکی از آن است که چگونه آیندهپژوهی با مهار تغییرات، ارزشها و انسجام فرهنگی را پایدار میسازد. آیندهپژوهی هنر معاصر راهکار مناسبی جهت ارتقاء جایگاه هنر، شناخت فرصتها و تهدیدهای آینده با تکیهبر تحولات علمی و فناوریهای نوظهور و خلاقانه، ارائه میدهد. پژوهی هنر را به خدمت گرفته تا از آن برای ساخت آینده بهتر استفاده کند.هدف: پژوهش حاضر با هدف تحلیل نقش آیندهپژوهی در شکلگیری سیاستگذاری هنر در ایران، صورت پذیرفت. جهتگیری مطالعه کاربردی و توسعهای بوده و مبانی آن فلسفی تفسیری است.
This article aims to investigate the role of futurology in the formation of art policy in the Islamic Republic of Iran, which is based on the text of the policy. The present study examines these political changes and developments in recent decades with the aim of what is the role of futurology in the formation of cultural and artistic policy discourse in Iran. In particular, it will focus on the art of Horizon 1417, as the impact of technology on the arts of later decades has been emphasized by the country's art policy makers. Therefore, the main question of the present study is what was the background, causes, consequences and context of the formation of futurology in this decade? The concept of futures studies and policy-making has been defined using a qualitative method based on a grounded approach (grounded theory) and documentary library studies. In this regard, scientific documents and the compilation of opinions of experts using the Delphi method deal with the role of future research in the field of art and provide theoretical and practical solutions. The results show how futurism sustains values and cultural cohesion by curbing change. Contemporary art futures studies offers a good way to promote the status of art, identify future opportunities and threats by relying on scientific developments and emerging and creative technologies.
Machine summary:
پـژوهش حاضـر بـه بررسـي چيستي تغييرات و تحولات سياسي دهه هاي اخير با هدف نقش آينـده پژوهي در شـکل گيري گفتمان سياست گذاري فرهنگي هنري در ايران بـه ويژه بـر هنـر افـق ١٤١٧ پرداختـه اسـت .
پيش فرض اين بررسـيها ايــن بــود کــه ميتوان جهان و مردم جهان را به صورت عيني مشاهده و مطالعه کـرد (هومن ١٣٨٥:١٤-١٨) پژوهش کيفي شيوه هاي گردآوري داده ، خاص بوده و معمولاً تکرارپذير نيست کشف و دريافت معاني از داده ها مفاهيم به شکل مضمون ، موضوع تعميم ها، طبقه بنديها شاخص به شيوه بايسته تعريف ميشود؛ و بيشتر، هر پژوهشگري با هـر پـژوهش ، شـاخص مخصوص خود را به وجود ميآورد داده ها به شکل کلمات از مشاهدات ، اسناد و نسخه هاي دست نويس به دست ميآيد نظريه ميتواند علي يا غير علي باشد و معمولاً از نوع استقرايي است واکاوي داده با استخراج مفاهيم تا تصميم ها با استفاده از شواهد، سـازمان دهي داده هـا بـراي ارائه تصوير پيوسته و هماهنگ دنبال ميشود منبع : (منصوريان ،١٣٨١: ١٤٣) براي آينده پژوهي معمولاً از روش هايي مانند درخت رابطـه ، تحليـل رونـد، سـناريو و دلفـي استفاده ميشود.
١٣٨٨) ٣ پيشينه پژوهش صمدي رازليقي و همکارانش در سال ١٤٠٠ در مقالـه خـود بـا عنـوان نقـش گفتمـان هـاي سياسي در شکل گيري هنر عمومي: مطالعه موردي نقاشيهاي ديواري دهـه ١٣٦٠ بـه بررسـي تغييرات و تحولات پرداخته شد براي پاسخ به اينکه چگونه نقاشي ديواري به جلـوه بصـري گفتمان هاي سياسي و نظام قدرت تبديل شد.