Abstract:
اساسیترین هدف آموزش قرآن، درک معارف و عمل به دستورات آن است. از اینرو، آموزش قرآن بخشی از فرآیند تربیتی انسان میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش تربیتمحور قرآن کریم بر پایه اندیشههای استاد صفایی حائری است. روش پژوهش در ارتباط با شناسایی ملاکهای آموزش تربیت محور قرآن، توصیفی تحلیلی بوده که با مصاحبه نیمه ساختاریافته کیفیت احصاء آنها از زبان فرزند استاد اعتباریابی شده است. با تکیه بر مبانی و نکات تربیتی حاصل از اندیشه استاد علی صفائی حائری، آموزش قرآن نیازمند ملاکهایی برای تربیتی شدن است. یکم، اهداف تربیتی قبل از بلوغ باید محقق شود تا کسی که میخواهد قرآن را یاد بگیرد، بتواند ضمن مقابله با اندیشههای مهاجم، زمینه درک اهداف آموزش قرآن را برای پس از بلوغ در خود ایجاد کرده باشد. دوم، به واسطه تحقق بلوغ و کامل شدن زمینههای شناختی و عقلانی، ضرورت وحی را درک کند تا برای او علت مراجعه به قرآن روشن گردد. سوم، پس از ایجاد تمهیدات و درک ضرورت وحی، مراحل برداشت از قرآن و فهم معارف را گام به گام طی کند. مراحل برداشت از قرآن از دیدگاه استاد صفائی حائری، ابتدا تسلّط است که پیشنیاز این تسلّط، مهارت صحیح خوانی قرآن و فهم اولیه معنا است. پس از تسلّط، لازم است در مواجهه با قرآن، مراحل طرح سؤال و تفکر در سؤالات را فراگیرد.
The most basic purpose of teaching the Qur’an is to understand its lessons and to follow its orders. Therefore, teaching the Qur’an is a segment in the educational process of humans. The purpose of the present study is to review the Noble Qur’an education based on the ideas of Safa’ii Ha’eri. With regard to recognizing indicators of teaching the Qur’an, the method of study is descriptive analysis and the quality of the perceptions was validated by semi-structured interviews with the son of the master. Relying on the educational foundations and points extracted from the ideas of ‘Ali Safa’ii Ha’eri, teaching the Qur’an requires some criteria: Firstly, the educational purposes should be substantiated before the age of puberty so that a person who wants to learn the Qur’an would be able to resist offensive ideas and prepare the background to understand educational purposes of the Qur’an. Secondly, as a result of puberty and completion of cognitive and rational backgrounds, he/she would be able to understand the necessity of revelation to clarify the reason for referring to the Qur’an. Thirdly, after preparation and understanding the necessity of revelation, he/she would be able to go through procedures of perception and comprehension of the Qur’anic insight. Process of perception of the Qur’an from the view of Ostad Safa’ii Ha’eri, involves having a thorough grasp of the Qur’an which requires the skill of appropriate reciting and basic comprehension of meaning. After having a thorough grasp of the Qur’an, it is necessary that in an encounter with the Qur’an, he/she starts to learn the process of asking questions and contemplation upon them.
Machine summary:
براي مثال ميتوان به فصلنامه تحليلي، آموزشي رشد آموزش قرآن و مقالاتي که در اين نشريه به چاپ رسيده است ، اشاره کرد که در شماره هشتم آن گزارشي از نظرات فريدوني به عنوان يک کارشناس قرآني مطرح شده و ايشان ضمن نقد آموزش عمومي قرآن ، راهکارهايي را براي تربيت مربي قرآن بيان ميکند (فريدوني، ۱۳۸۴).
در ضمن اين هدف اصلي، اهداف ديگري به عنوان اهداف فرعي هم دنبال ميشود که عبارتند از: تبيين برخي مباني تربيتي استاد صفائي حائري که به عنوان مقدمه براي کشف ملاکهاي آموزش تربيت محور قرآن مورد نياز است .
٣. روش پژوهش همان طور که در مقدمه اشاره شد، سؤال اصلي پژوهش حاضر اين است که بر اساس ديدگاه و سيره تربيتي استاد صفائي حائري رعايت چه ملاکهايي در تربيتي شدن فرآيند آموزش قرآن موثر ميباشد؟ براي پاسخ به اين سوال ، در دو بخش به تبيين يافته ها ميپردازيم .
پس ، اگر در محيط باز تربيتي، اين آموزش قرآن با روش جذاب ، اما بدون ايجاد اهداف تربيتي مذکور باشد و همچنين پس از بلوغ به درک ضرورت ارتباط با وحي نرسد، باز هم احتمال زيادي دارد که تحت تأثير هجمه هاي انديشه هاي مخالف قرار بگيرد.
ايشان با تکيه بر سه مبناي مهم تربيتيشان که عبارتند از: دو مرحله اي بودن زندگي انسان ، نقش محيط هاي تربيتي و تفاوت روش تربيتي قبل و بعد از بلوغ ؛ ملاکهايي را در تربيت ديني مطرح ميکنند که اين ملاکها براي آموزش قرآن نيز به عنوان بخشي از معارف دين قابل تطبيق هستند.