Abstract:
تشکیل زندگی مشترک یکی از مهم ترین بخش های زندگی اجتماعی برای بشر می باشد. انسان برای تکامل همان گونه که خداوند متعال فرموده، نیازمند همسری از جنس خود می باشد فلذا ازدواج بخش جدایی ناپذیر در زندگی انسان ها است. در عین اینکه تشکیل زندگی از لوازم زندگی می باشد، در مواردی نیز نیاز است که به این زندگی مشترک خاتمه داد و مفارقت و جدایی در زندگی بوجود می آید. اندیشه تشیع برای تمامی ابعاد بشر دستورات و راهبرد هایی دارد که به واجب، مستحب، حرام، مکروه و مباح تقسیم می شود. جامعیت اندیشه تشیع در خصوص طلاق نیز جاری می باشد و طلاق به عنوان نهادی برای خاتمه دادن به زندگی اجتماعی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مشمول احکام پنج گانه می باشد. در این نوشتار با استفاده از منابع مدون و روش کتابخانه ای و فیش برداری به بیان انواع طلاق و احکام آنها در اندیشه فقه و حقوق موضوعه پرداخته شده است.
Machine summary:
این طلاق رادرشرع مقدس طلاق مکروه می نامند ولی درقانون ازاین گونه طلاق هیچگونه سخنی به میان نیامده است زیرا وقتی که زندگی مشترک می تواند بدون هیچ مشکلی ادامه یابد اصلاًبحث طلاق مطرح نمی شود تا قانون بخواهد آن رامدون کند.
طلاق رجعی آن است که برای زوج در مدت عده حق رجوع وجود دارد و شوهر می توانند بدون عقد جدید به زندگی مشترک قبلی خود رجوع کنند.
(فلاح، 1398، ص ۵۵) باید توجه داشت که امروزه در بسیاری از نقاط جهان اختیار طلاق مطلقا در دست قاضی است و تنها دادگاه می تواند حکم طلاق را جاری کند اما در اسلام اگر مرد نسبت به همسرش بیعلاقه باشد، اسلام اجازه طلاق را به مرد داده است و این اختیار و حق طلاق را از مرد سلب نکرده است و موافقت زن را شرط ندانسته است، چرا که عدم موافقت زن با طلاق یعنی زن با اجبار قانون بخواهد خود را هم چنان محبوب شوهرش قرار دهد که این از نظر روانشناسی زنان، بدترین اهانت به زن و برای او بسیار شکننده است.
قانون مدنی نیز در ماده 1148 خود از نظر این فقها تبعیت كرده است و مقرر می دارد: در طلاق رجعی برای شوهر در مدت عده حق رجوع است .
و اگر مرد بخواهد به زندگی زناشویی سابق بازگردد باید مجددا با آن زن ازدواج کند و عقد جدیدی جاری شود(ساروخانی، قاسمی، ۱۳۹۱، ص ۱۱۸) ماده 1144قانون مدنی: «در طلاق باین برای شوهر حق رجوع نیست.