Abstract:
یکی از عمدهترین هزینههای دولتها حتی در دوران صلح هزینههای بخش دفاع و امنیت میباشد و کشورهای مختلف بخش مهمی از درآمدهای عمومی خود را برای این بخش هزینه میکنند. دولت جمهوری اسلامی اسلامی ایران نیز همه ساله بخشی از بودجه عمومی خود را به این مهم اختصاص داده است. در بخش دفاع، تقویت بنیه دفاعی یکی از مهمترین ماموریت هاست که بخش عمدهای از این ماموریت مهم بر عهده صنایع دفاعی کشور میباشد. یکی از نکات مهم در توسعه و تقویت یک صنعت تامین مالی پایدار آن صنعت میباشد. تاکنون تامین مالی صنایع دفاعی صرفا بر عهده دولت بوده و از محل بودجه عمومی دولت تامین میشده است. در سالهای اخیر، نوسانات درآمدی دولتها و به تبع نوسانات بودجه دفاعی و بطور خاص بودجه تقویت بنیه دفاعی، صنایع دفاعی کشور را به دلایلی دچار چالشهایی نموده است. در این تحقیق ضمن مطالعه روشهای تامین مالی در ایران و جهان و پس از مصاحبه با خبرگان و نیز اجرای روش دلفی و با اجرای آزمون دوجملهای و آزمون t تک نمونهای یافتههای تحقیق تایید و با سپس با آزمون فریدمن روشهای برتر رتبه بندی شدند.
One of the major expenses of governments even in peacetime is the expenses of the defense and security sector, and different countries spend an important part of their public revenues for this sector. The government of the Islamic Republic of Iran has allocated a part of its general budget to this issue every year. In the defense sector, strengthening the defense base is one of the most important missions, and a major part of this important mission is the responsibility of the country's defense industries. One of the important points in the development and strengthening of an industry is the sustainable financing of that industry. So far, the financing of the defense industry has been solely the responsibility of the government and it has been financed from the general budget of the government.In recent years, the government's income fluctuations and as a result of the fluctuations of the defense budget and specifically the budget for strengthening the defense base, the country's defense industries have faced challenges for some reasons. In this research, while studying financing methods in Iran and the world, after interviewing experts and implementing the Delphi method, the findings of the research were confirmed with the binomial test and the one-sample t-test, and then with Friedman's test, the best methods were ranked.
Machine summary:
بند ١ سياست هاي کلي اقتصاد مقاومتي جهت گيري کلي براي انتخاب شيوه هاي تأمين مالي را بيان نموده است : ٤٠ سال سوم | شماره سوم | پاييز١٤٠١ «تأمين شرايط و فعال سازي کليه امکانات و منابع مالي و سرمايه هاي انساني و علمـي کشـور بـه منظور توسعه کارآفريني و به حداکثر رساندن مشارکت آحاد جامعـه در فعاليـت هـاي اقتصـادي بـا تسهيل و تشويق همکاري هاي جمعي و تأکيد بر ارتقاء درآمد و نقش طبقات کم درآمد و متوسط » بر اساس اين بند سياست هاي کلي اقتصاد مقاومتي ، آحاد مردم نه تنها با سرمايه انساني و علمـي خود به تحقق اصول اقتصاد مقاومتي و حمايت از توليد ملي به عنوان ستون اصـلي اقتصـاد مقـاومتي کمک مي کنند، بلکه از طريق تخصيص منابع مالي خود (ولو اندک و ناچيز) در تأمين منـابع مـالي پروژه هاي ملي حضور پيدا مي کنند.
به همين منظور زمـان ورود بـه بحـث تـأمين منـابع مالي بخش دفاع و صنايع دفاعي روش هايي مانند برون سپاري که منجر به کاهش هزينه ها ميگردد يا مباحثي همچون ايجاد يا افزايش درآمدهاي صادراتي يا درآمدهاي جديد داخلـي بـا اسـتفاده از الگوي دومنظوره سازي يا صادرات تسليحات ، همچنين الگوهـايي همچـون مشـارکتهاي عمـومي- خصوصي يا مشارکت عمومي- عمومي و يا مشارکت بين المللي هم منشاء ايجاد منابع جديد هستند و هم منجر به کاهش هزينه ها و افزايش درآمـدها مـيشـوند.
از ميان روش ها/ ابزارهاي شناسايي شده براي تأمين منابع از محل فعاليت هاي سـرمايه گـذاري- مشارکت با ساير بخش ها موارد «برون سـپاري (خصوصـي سـازي )، مشـارکت بـا بخـش خصوصـي (ppp)، مشارکت با نهادهاي دولتي (PuP)، همکاريهاي بين المللي» بـه ترتيـب رتبـه هـاي اول تـا چهارم را کسب نمودند.