Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلکننده تابآوری و ذهنآگاهی در رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد بود. روش: طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت پوشش بهزیستی شهر مشهد در سال 1399 تشکیل دادند. از این بین، 253 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون، مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر، پرسشنامه غربالگری رویدادهای استرسزای زندگی، و مقیاس ذهن آگاهی، توجه و هشیاری بود. دادهها با روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که ذهن آگاهی تعدیلکننده رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد بود، اما تابآوری تعدیلکننده این رابطه نبود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد میکند که ذهن آگاهی بهعنوان یک عامل محافظتکننده نقش مهمی در کاهش پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد دارد. بنابراین، میتوان از رویکردهای درمانی یا آموزشی متمرکز بر ذهنآگاهی از جمله ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس برای کاهش پریشانی روانشناختی افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد استفاده کرد.
Objective: The present research aimed to investigate the moderating roles of resilience and mindfulness in the relationship between stressful events and psychological distress in women with substance use disorder. Method: The present study was descriptive-correlational. The statistical population of the research included all women with substance use disorder covered by the Welfare Organization of Mashhad in 2020. Among them, 253 people were selected by convenience sampling method. The tools used in this research involved the Connor-Davidson resilience scale, the Kessler psychological distress scale, the stressful life events screening questionnaire, and the mindful attention awareness scale. Data were analyzed by Pearson's correlation and regression analysis. Results: The results of this study showed that the relationship between stressful events and psychological distress in women with substance use disorder was mediated by mindfulness, but not by resilience. Conclusion: The results of this research suggest that mindfulness, as a protective factor, plays an important role in reducing psychological distress in women with substance use disorder. Therefore, therapeutic or educational approaches focused on mindfulness, including mindfulness based on stress reduction, can be used to reduce the psychological distress of individuals with substance use disorder.
Machine summary:
يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد که ذهن آگاهي تعديل کننده رابطه بين رويدادهاي استرس زا و پريشاني روان شناختي زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد بود، اما تاب آوري تعديل کننده اين رابطه نبود.
نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي کند که ذهن آگاهي به عنوان يک عامل محافظت کننده نقش مهمي در کاهش پريشاني روان شناختي زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد دارد.
Min, Farkas, Minnes & Singer 2.
Tian, Jin, Chen, Tang & Jiménez- 6.
Garland, Pettus-Davis & Howard Herrera 7.
Hayward, Vartanian, Kwok & Newby عوامـل متعـددي ازجملـه تـاب آوري ١ و ذهن آگـاهي ٢ مي تواننـد تعـديـل کننـده رابطـه بين رويدادهاي اســترس زاي زندگي و پريشــاني روان شــناختي باشــند.
Hartston & Medvedev Bergman & Bowen 10.
Duprey, McKee, O'Neal & Algoe 5.
Gao, Mei, Li, Arcy & Meng 3.
Goodman, Corcoran, Turner, Yuan 2.
نتايج جدول ٢ نشان ميدهد که بين رويدادهاي استرس زا با ذهن آگاهي و پريشاني روان شـــنـاختي زنـان مبتلا بـه اختلال مصـــرف مواد رابطـه وجود دارد (٠٠١ p).
همچنين ، نتايج نشـان داد که ذهن آگاهي، تعديل کننده رابطه بين رويدادهاي اسـترس زا ٤٠ و پريشـاني روان شـناختي زنان مبتلا به اختلال مصـرف مواد اسـت .
نتايج پژوهش حاضر همچنين نشان داد که تاب آوري تعديل کننده رابطه بين رويدادهاي اسـترس زا و پريشـاني روان شـناختي زنان مبتلا به اختلال مصـرف مواد نيسـت .
Roles of psychological distress and social support in the relationship between childhood maltreatment and perceived needs for mental health care.