Abstract:
اسطوره از بدو پدید آمدنش، همواره تغییر کردهاست. این تغییر، در میان اقوام و ملتهای گوناگون به ویژه ایران و هند، همواره تکرار میشود. این پژوهش به روش مقایسهای - توصیفی مبتنی بر تحلیل ساختگرایانه نشان میدهد؛ در عین مشابهتهای اساطیر ایران و هند، وجوه تمایز گوناگونی نیز وجود دارد که میتوان به شکستن به آب، آتش، نابودگر و قهرمان اشاره کرد. برخی اسطورهها مقام الوهیت دارند و در عین حال میشکنند؛ این امر، در اسطورههایی که اسطوره - خدا نیستند؛ نیز دیده میشود. شکستگی در اسطورههای ایرانی در حقیقت، تکرار شکستگی اساطیر هند است اما در عین حال موجب دوری اسطورههای هندی و ایرانی از یکدیگر میشود. هنگامی که اسطورهای هندی تغییرمییابد؛ نمیایستد. این عدم ایستایی در شکستگی اسطورههای ایرانی نیز دیده میشود. این نوع تغییر در اساطیر هند موجب شدهاست که برخی از اسطورههای مذکور، ایفاکنندة نقش متضاد باشند و این امر در اسطورههای ایرانی شکستهشده دیده نمیشود.
A myth has always changed since it was created. This change is repeated in different nations, specially in Iran & India. Using a descriptive-comparative method based on structural analysis. This study aims to show that in spite of similarities between myths in Iran & India there are different distinguishing aspects too. The changes can have different types such as breaking into water, fire, a terminator & a hero. Some myths have divine positions but they break too. This breaking can also be seen in myth with are not myth-god. In fact breaking in Iranian myths is the repeat of breaking Indian myths; but it causes Iranian & Indian myths getting for away. When Indian myths break, they don't stop. This non-stationary can be seen in Iranian myths too. Breaking in Indian myths has caused some of them play an opposite role & this is not be seen in Iranian myths.