Abstract:
هدف مقاله حاضر، بررسی بررسی جرمشناختی خشونت در خانواده و تاثیر آن بر گرایش فرزندان به جرائم خشونت بار در شهر شهرکرد است. روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه جوانان 20 تا 35 سال زندان شهرکرد که به جرم خشونت و رفتارهای خشونت آمیز در زندان شهرکرد بودند، تشکیل دادهاند. کل جامعه آماری حدود 150 نفر بود. که از این میان با استفاده از جدول مورگان 108 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامهها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار این ضریب برای هر یک از پرسشنامهها به ترتیب 0. 88 و 0. 83 به دست آمد؛ همچنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامهها به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگروف-اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که بین مسائلخانوادگی، رفتار والدین (بدرفتاری)، فقر اقتصادی، گرایش به گروهدوستان و محیط اجتماعی، خلاءعاطفی درون خانواده و اعتیاد و گرایش به مواد مخدر با گرایش فرزندان به ارتکاب جرائم خشونت بار رابطه معنی دار وجود داشت. همچنین رفتاروالدین، اعتیاد به موادمخدر و مسائلخانوادگی بهترتیب مهمترین عامل در گرایش فرزندان به ارتکاب جرائم خشونت بار بود.
Machine summary:
يافته هاي پژوهش نشان داد که بين مسائل خانوادگي، رفتار والدين (بدرفتاري)، فقر اقتصادي، گرايش به گروه دوستان و محيط اجتماعي، خلاءعاطفي درون خانواده و اعتياد و گرايش به مواد مخدر با گرايش فرزندان به ارتکاب جرائم خشونت بار رابطه معني دار وجود داشت .
ميتوان اذعان نمود حضور اجباري و قرار گرفتن اعضاي خانواده در کنار هم (براي ساعت هاي طولاني)، تعطيلي مدارس و دانشگاه ها و در خانه ماندن فرزندان ، محدود شدن ساعتهاي کاري افراد شاغل خانواده و افزايش فعاليت هاي مادران و زنان در خانه و خستگي فزاينده آنان ميتواند گسترش اصطکاکها و تضادهاي درون خانواده ايراني را افزايش دهد و خود زمينه ساز گسترش هرچه بيشتر اشکال خشونت خانگي باشد يافته هاي اين تحقيق نشان داد که ويروس کرونا به طور قابل توجهي منجر به افزايش خشونت هاي خانوادگي نسبت به زنان و کودکان در سراسر جهان و از جمله ايران گرديده است .
سوال سوم : آيا بين مسائل خانوادگي، فقر اقتصادي، گرايش به گروه دوستان و محيط اجتماعي، خلاء عاطفي درون خانواده و اعتياد و گرايش به مواد مخدر با گرايش فرزندان به ارتکاب جرايم خشونت بار ارتباط معني دار وجود دارد؟ جدول ٤- نتايج همبستگي بين مسائل خانوادگي با گرايش فرزندان به ارتکاب جرايم خشونت بار (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتيجه بررسي اين سوال در جدول ٤ ارائه شده است .
جدول ٧- نتايج همبستگي بين خلاعاطفي درون خانواده با گرايش فرزندان به ارتکاب جرايم خشونت بار (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتيجه بررسي اين سوال در جدول ٧ ارائه شده است .