Abstract:
تقریباً مقارن با تشکیل سه دولت نظام شاهیان، قطب شاهیان و عادل شاهیان در دکن، دولت صفویه در ایران روی کار آمد. برگزیدن مذهب تشیع توسط این دولت قدرتمند منطقه و عواملی مانند مهاجرت شیعیان به دکن موجب گسترش تشیع در آن سرزمین گردید. از سوی دیگر، کسب مقامهای درباری توسط تعدادی از نخبگان شیعه در این دربارها تأثیرات شگرفی را در سیاست داخلی و همچنین مناسبات منطقهای به دنبال داشت. یکی از افراد تأثیرگذار حکومت نظام شاهیان، شاه طاهر میباشد. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تاریخی که مبنای آن توصیف و تحلیل است و با تکیه بر منابع کتابخانهای به تبیین جایگاه شاه طاهر در دکن و تأثیرات مذهبی، سیاسی و فرهنگی او در دربار نظام شاهیان پرداخته و نتایج اقدامات او در زمینه گسترش تشیع را مورد بررسی قرار میدهد.یافتههای پژوهش نشان میدهد حضور شاه طاهر، یکی از علل مهم ترویج تشیع در دکن است، وی پس از ورود به دکن در فضایی که تعصبات اهل سنت، شیعیان را تحت فشار قرار داده بود به تدوین برنامهای جامع برای ترویج و اشاعه تعالیم تشیع پرداخت.وی علاوه بر دعوت از دانشمندان شیعه از سرزمینهای شیعی، به تألیف کتب مختلف و تدریس پرداخت به طوری که در جلسات درس او در احمدنگر، همه علمای پایتخت شرکت میکردند. نزدیکی وی به دولت به صفویان و کسب حمایت از آنان به اقدامات وی در گسترش تشیع کمک کرد
Almost simultaneously with the formation of the three governments of the Shahian system, Qutb Shahian and Adel Shahian in Deccan, the Safavid government came to power in Iran. The choice of the Shiite religion by this powerful regional government and factors such as the migration of Shiites to Deccan led to the spread of Shiism in that land. On the other hand, the acquisition of court positions by a number of Shiite elites in these courts had a profound effect on domestic politics as well as regional relations. One of the influential people of the Shah's regime is Shah Tahir. This research uses the method of historical research which is based on description and analysis and based on library sources to explain Shah Tahir's position in Deccan and his religious, political and cultural influences in the court of the Shahian system and the results of his actions in spreading Shiism. Examines.The findings show that the presence of Shah Tahir is one of the important reasons for the promotion of Shiism in the Deccan.In addition to inviting Shiite scholars from Shiite lands, he authored various books and taught so that all of the capital's scholars attended his lectures in Ahmadnagar. His closeness to the government and the support of the Safavids helped his efforts to spread Shiism
Machine summary:
او از طريـق سـاحل دريـاي عمان و از جزيره جردن با کشتي به بندر دابل رفت (طباطبا، ١٩٣٦: ٢٥٤) و چون ايـن خبـر بـه شـاه اسـمعيل رسيد چند سوار در پي او فرستاد که او را بازگردانند، اما سواران به او نرسيدند و پس از چندي شاه اسمعيل از بدخواهي نسبت به او پشيمان شد اين در حالي است که شاه طاهر و همراهانش از راه بيجاپور به گلبرگه رفتـه و در آنجا ساکن شده بود و هر چه شاه اسمعيل او را بازگشت دعوت کرد نپذيرفت و شاه طهماسب هم که به سلطنت رسيد از او دلجويي کرد و خواست او را به ايران بازگرداند اما شاه طـاهر نپـذيرفت و پـس از چنـدي توقف در گلبرگه قصد سفر حج کرد و چون به منطقه پرنده رسـيد دوسـتانش او را از آن سـفر منـع کردنـد و همان جا ماند و پس از چندي به احمدنگر و از آنجا به دکن رفت و در دکن ساکن شد و به همـين جهـت بـه شاه طاهر دکني معروف شده و در دکن کارش بسيار بالا گرفت و نخست برهان نظام شاه پادشاه دکن وکالـت خود را به او داد (نفيسي، ١٣٤٤: ٣٦٧).
اما طباطبا که مورخ دوران نظام شاهيان است درباره دليـل پـذيرش مـذهب تشـيع از سـوي برهـان شـاه هـيچ اشاره اي به بيماري فرزند او نکرده است و روحيه حقيقت جويي او را دليل اين پذيرش مي داند و بيان مـي کنـد که شاه به دنبال يافتن مذهب حق از بين تمامي مذاهبي که در دکن وجود داشت ، مجالس بحث و مناظره برپـا مي کرد خود در اين مجالس شرکت مي نمود و پيوسته طالب حق بـود تـا اينکـه شـاه طـاهر بـا ادلـه محکمـي توانست بر رقباي خويش پيروز شده و حقانيت تشيع براي شاه اثبات شود و برهان نظام شاه با راهنمـايي شـاه طاهر در اين مسير قدم بگذارد (طباطبا، ١٩٣٦: ٢٦٣-٢٥٨).