Abstract:
کشورهای ایران و پاکستان از مهم ترین بازیگران منطقه جنوب غربی آسیا می باشند،. اقتضائات سیاسی و ژئو استراتژیکی میان دو کشور ایران و پاکستان علیرغم وجود تضاد در منفعت ها و دورنمای سیاسی درباره مسائل منطقه ای و جهانی، سبب پیدایش رابطهی نزدیک میان دو کشور شده است که در این میان، مولّفه ظرفیتهای تجاری و بندری بنادر گوادر و چابهار نقش تعیین کننده ای در توسعه این روابط دارد. با توجه به اهمیت تاثیر این دو بندر در مناسبات بین المللی دو کشور و تأثیر به سزائی که در رشد و توسعه مناطق پیرامونی خود دارند، در تحقیق حاضر به روش توصیفی-تحلیلی به تبیین ظرفیت های راهبردی دو بندر در توسعه مناطق پیرامونی و همچنین رشد تقارب و هم سویی در ارتباطات دو کشور پاکستان و ایران و منطقه خواهیم پرداخت و فرصتها و چالش های پیش رو در دستیابی به راهبردی مبتنی بر همبستگی و همگرائی در مناسبات دو کشور را مورد تحلیل قرار خواهیم داد. در این مقاله سعی بر آن است تا به این سوال اساسی پاسخ دهیم که ظرفیتهای راهبردی بنادر چابهار و گوادر چه تاثیری بر روابط متقابل پاکستان وایران دارد؟ بنطر میرسد شکوفاتی ظرفیتهای راهبردی بنادرچابهار و گوادر در حوزه خدماتی،ترانزیتی ، اقتصادی و افزایش همگرائی و همبستگی منطقهای بین دو بندر و در نتیجه افزایش سطح خدمات و ترانزیت و درآمد دو منطقه، تاثیر مستقیمی بر توسعه افزایش ظرفیتهای اقتصادی مناطق محروم دو بندر و همچنین گسترش کمیّ و کیفی روابط پاکستان و ایران دارد.
Iran and Pakistan, as two important players in Southwest Asia, with their vast common borders, play an important role in regional and international developments. The component of commercial and port capacities of Gwadar and Chabahar ports plays a decisive role in the development of these relations. Considering the importance of the impact of these two ports in the international relations between the two countries and the great impact they have on the growth and development of their surrounding areas, in the present study descriptive-analytical method to explain the strategic capacities of the two ports in the development of peripheral areas and growth We will discuss convergence in the relations between Iran, Pakistan and the region, and we will analyze the opportunities and challenges ahead in achieving a strategy based on solidarity and convergence in the relations between the two countries. In the present study, we seek to answer the fundamental question that what effect do the strategic capacities of Chabahar and Gwadar ports have on the mutual relations between Pakistan and Iran? It seems that the flourishing of strategic capacities of Chabahar and Gwadar ports in the field of services, transit, economy and increasing convergence and regional solidarity between the two ports and thus increasing the level of services and transit and revenue of the two regions, has a direct impact on capacity development. Economic development in the deprived areas of the two ports, as well as the quantitative and qualitative expansion of Pakistan-Iran relations.
Machine summary:
اقتضائات سياسي و ژئو استراتژيکي ميان دو کشور ايران و پاکستان عليرغم وجود تضاد در منفعت ها و دورنماي سياسي درباره مسائل منطقه اي و جهاني، سبب پيدايش رابطه ي نزديک ميان دو کشور شده است که در اين ميان ، موّلفه ظرفيت هاي تجاري و بندري بنادر گوادر و چابهار نقش تعيين کننده اي در توسعه اين روابط دارد.
بسط گسترده مبادلات بازرگاني- تجاري ايران با بهره وري از استعدادهاي نهفته بومي از راه حمل و نقل بايد يکي از با اهميت ترين نقشه ها باشد، لکن موقعيت توسعه نيافته اين منطقه وقتي دلخراش تر ميگردد که دريابيم کمي آن طرف تر، پاکستان به مدد کشور چين با شتاب در حال سرمايه گذاري و گسترش بندر "گوادر" مي باشد تا از فرصت هاي نهفته براي مهيا کردن مصالح ملي بيشترين بهره برداري را نمايد.
(312-310 تاثير بنادر چابهار و گوادر بر روابط راهبردي ايران و پاکستان هر دو کشور ايران و پاکستان در اين حوزه پتانسيل ها و ظرفيت هاي بالقوه و بالفعل زيادي براي تبديل منطقه بلوچستان دو کشور به منطقه اي تجاري و توسعه يافته در منطقه دارندچرا که ايران به دليل جمعيت فراواني که دارد، ثبات سياسي، منابع بالقوه اقتصادي و داشتن بيش ترين ساحل در خليج فارس و مسلط بودن بر تنگه ي هرمز وتوسعه روزافزون بندراقيانوسي و همچنين متصل بودن به کشورهاي آسياي مرکزي و درياي مازندران ، مثل پلي است که سه قاره ي آسيا، اروپا و آفريقا را به هم متصل ميکند.