Abstract:
جرم انگاری، به عنوان یکی از نهادهای مهم حقوق کیفری، بیانگر فرآیندی است که طی آن رفتار خاصی (اعم از فعل و ترک فعل) که پیش تر مباح و جایز بوده، جرم تلقی شده و مورد مجازات قرار می گیرد.در دهه های اخیر، قلمرو جرم انگاری جرائم علیه امنیت دچار تغییرات مهم و بنیادین شده است. در حقوق کیفری مدرن (یا به تعبیری حقوق کیفری دشمن مدار یا امنیت مدار)، بر خلاف حقوق کیفری کلاسیک، مجرم یک دشمن است و برخورد مقنن و دولت با مجرمین، بر پایه ی طرد و اخراج از جامعه است. تحولات نوین تقنینی ناظر بر جرایم علیه امنیت در حقوق کیفری ایران و فرانسه نشان می دهد که این دو کشور در زمینه های قانونگذاری ابهام زا، توسعه در موضوع، بزه دیده و بزهکار جرم، جرم انگاری مطلق و اعمال مقدماتی با هم تطابق و شباهت دارند و در زمینه های جرم انگاری مستقلّ معاونت، بکارگیری قیود حدّاقلی در متون قانونی و جرم انگاری با اکتفا به سوء نیّت عامّ با هم تفاوت دارند.
Criminalization, as one of the important institutions of criminal law, represents the process during which a certain behavior (including the act and omission of an act) that was previously permissible and permissible, is considered a crime and is punished. In recent decades, the realm of criminalizing security crimes has undergone significant and fundamental changes. In modern criminal law (or, in other words, enemy-oriented or security-oriented criminal law), unlike classical criminal law, the perpetrator is an enemy, and the legislature and the government treat criminals on the basis of exclusion and expulsion from society. Recent legislative developments concerning security crimes in the criminal law of Iran and France show that the two countries are similar in the areas of ambiguous legislation, development on the subject, victim and offender, absolute crime and preliminary acts. And in the field of independent deputy criminology, the application of minimum restrictions in legal texts and criminology are different from mere public malice.
Machine summary:
بررسي تطبيقي جرم انگاري امنيت مدار در جرايم عليه امنيت ملي (مطالعه موردي حقوق کيفري ايران و فرانسه ) سيد نصير کلانتري ١ روح الله سپهري ٢ تاريخ دريافت : ١٤٠١/٤/١٠ شهيد شاطري پور اصفهاني ٣ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/٦/٧ چکيده جرم انگاري، به عنوان يکي از نهادهاي مهم حقوق کيفري، بيانگر فرآيندي است که طي آن رفتار خاصي (اعم از فعل و ترک فعل ) که پيش تر مباح و جايز بوده ، جرم تلقي شده و مورد مجازات قرار مي گيرد.
تحولات نوين تقنيني ناظر بر جرايم عليه امنيت در حقوق کيفري ايران و فرانسه نشان مي دهد که اين دو کشور در زمينه هاي قانونگذاري ابهام زا، توسعه در موضوع ، بزه ديده و بزهکار جرم ، جرم انگاري مطلق و اعمال مقدماتي با هم تطابق و شباهت دارند و در زمينه هاي جرم انگاري مستقلّ معاونت ، بکارگيري قيود حدّاقلي در متون قانوني و جرم انگاري با اکتفا به سوء نّيت عامّ با هم تفاوت دارند.
پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقيق توصيفي- تحليلي در پي پاسخ به اين سوال است که چه شباهت و تفاوت هايي بين جرم انگاري جرايم عليه امنيت در حقوق کيفري فرانسه با ايران وجود دارد؟ ٢-مفاهيم و اصطلاحات الف )امنيـت گرايـي: امنيتي کـردن يـا امنيـت گرايـي،تعبيري دوپهلو است که بر دست اندازي دولت بر همه کارها به طوري که فراتـر از قـانون يـا فراتر از چشم داشت شهروندان باشد تأکيـد مـي نمايـد.