Abstract:
هدف پژوهش حاضر، تاثیر یادگیری مشارکتی بر بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان است. این تحقیق از نوع توصیفی و آمیخته است. روش اجرای این پژوهش بدین گونه بوده است که برای جمع آوری این اطلاعات، پایگاه های اطلاعاتی، نورمگز، ساینس دایرکت، گوگل اسکولارساینس، کراس راف، پاپ مد، مگیران، اس آی دی، اسپینگر، مجلات و فصلنامه مطالعات برنامه درسی، نشریات و فصلنامه های علمی پژوهشی با کلید واژه های یادگیری مشارکتی، مهارت های اجتماعی، یادگیری دانش آموزان و ترکیبی از آن ها مورد جستجو قرار گرفت. مطالعاتی که تاثیر یادگیری مشارکتی را بر مهارت های اجتماعی مورد بررسی قرار داده بودند، با روش نمونه گیری هدفمند از میان 38 مقاله مورد بررسی شده که جامعه آماری را تشکیل می دهند، نمونه آماری شامل 13مقاله مرتبط با موضوع دربازه زمانی 1395 تا 1401 شامل مقالات ایرانی و مقالات خارجی در بازه زمانی2011 تا 2023 انتخاب شدند. سپس با توجه به کارکردهای یادگیری مشارکتی، مطالب مرتبط در زمینه مفهوم یادگیری مشارکتی و مهارت های اجتماعی، نظریه های یادگیری مشارکتی، از مقاله های مرتبط استخراج و در قالب ساختاری تنظیم شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که: دانش آموزان می توانند مفاهیم پیچیده را از طریق یادگیری مشارکتی به سادگی یاد بگیرنند. درکلاس حس همکاری بیشتری داشته باشند، از طریق بحث وگفتگوهای سازنده و رو در رو، مشارکت خلاقانه تری داشته باشند. افزایش شور و نشاط و باور دانش آموزان، آن ها را اجتماعی می کند و از طریق رابطه با یکدیگر جامعه پذیرتر می شوند. انتظار می رود این پژوهش با نشان دادن اهمیت موضوع و ضرورت استفاده از یادگیری مشارکتی در مراکز آموزشی، زمینه ساز پژوهش های بیشتری در این مهم باشد.
Machine summary:
در نظام آموزشی ایران، معلمان با تکیه بر روشهاي سنّتی به ویژه سخنرانی، شاگردان را به حفظ و تکرار مفاهیم علمی ترغیب میکنند و علیرغم اینکه در محافل علمی، تربیتی و حتی اجرایی، صحبت از فعّال بودن شاگردان، رشد فکري و آزاداندیشی میشود، اما به واقع، چنین نظرگاههایی جنبۀ شعارگونه به خود گرفته و در مقام عمل، نه تنها گام مؤثري در این راستا برداشته نمیشود، بلکه اغلب اوقات همکاري و رفاقت به نوعی رقابت تبدیل شده که نتیجه آن افزایش حس حسادت، کینه توزي و دشمنی در بین دانشآموزان است و این سبک غالب در اکثر آموزشهاي کلاسیِ سنّتی است؛ به این معنا که شاگردان در زمینۀ یادگیري مفاهیم درسی کمتر با موقعیتهاي چالش آور مواجه میشوند، فرصتهاي کمتري براي تعامل، همفکري، همکاري و بحث و گفتگوي معلم با شاگردان و شاگردان با یکدیگر فراهم میشود، دانشآموزان به یادگیريِ طوطیوار ترغیب میشوند، رقابت جایگزین همکاري میشود و احتمالِ خطرِ جمعگریزي در بین شاگردان افزایش مییابد (جعفری ثانی و همکاران،۲۰۱۶).
2. روش تحقیق برای جمع آوری این اطلاعات ازپایگاه اطلاعاتی، نورمگز، ساینس دایرکت،گوگل اسکولارساینس،کراس راف، پاپ مد، اسپینگر، مگیران، اس آی دی، مجلات و فصلنامه مطالعات برنامهدرسی، نشریات و فصلنامههای علمی پژوهشی با کلیدواژههای یادگیری مشارکتی، مهارتهای اجتماعی، یادگیری دانشآموزان و ترکیبی از آنها در بازه زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ شامل مقالات ایرانی و ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳ شامل مقالات خارجی مورد جستجو قرارگرفتند.
۶, حسینی و همکاران (۱۳۹۵), اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارتهای اجتماعی دانشآموزان , نتایج نشان میدهد آموزش به روش مشارکتی بر مهارتهاي اجتماعی، رفتارهاي اجتماعی مناسب و درکاهش جرأت ورزيهاي نامناسب، رفتارهاي تکانشی، رفتارهاي حسادت آمیز و رفتارهاي گوناگون مؤثر است.
اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارتهای اجتماعی دانشآموزان .