Abstract:
یکی از رهآوردهای تاریخ اجتماعی دستیابی به اطلاعات مربوط به اوضاع اجتماعی و نیز آگاهی از چگونگی شکلگیری یک گروه خاص میباشد.تحقیق حاضر،ضمن بررسی تاریخ اجتماعی شیعیان درصدد تبیین چگونگی گسترش و نهادینه شدن این گروه در نیمهء اول قرن هشتم هجری است.
Machine summary:
"در این دوره نیز همانند دورههای قبل، علمای شیعه کتابهای بسیاری برای هدایت مردم و راهنمایی آنها به رشتۀ تحریر در آورده و در این راه،مجاهدات فراوانی نمودند،چنان که هنگامی که علی بن مؤید(امیر سربداری)که مسلک شیعی داشت،برای رهبری دینی و مرجعیت شیعیان دست نیاز به سوی شمس الدین محمد آوی(شهید اول)دراز کرد و از او تقاضای هجرت به سبزوار نمود،چون وی نمیتوانست به سبب مشکلاتی که گرفتار شده بود و تحت مراقبت و دسیسه چینی برخی از علمای فرقههای دیگر بود،به نامه پاسخ مثبت دهد،کتاب اللمعة الدمشقیه را که یکی از کتابهای فقهی مهم شیعه است،نوشت و برای خواجه علی مؤید سبزواری فرستاد.
1 علمای معاصر آن روز به این مسئله اهتمام میورزیدند و در این راه،خدمات فراوانی نمودند که در گزارش ذیل به این امر شاره شده است: مدرسۀ سیاره،خیمهای است بس رفیع و بزرگ که گروهی از علما و فضلا در آن به تدریس اشتغال دارند که در گزارش ذیل به این امر اشاره شده است: بعد از دوران غازان در نیمۀ اول قرن هشتم،توجه به این مسئله مهم نیز افزایش یافت،به خصوص آن که خان بزرگ خود شیعه شده و به شیعیان و سادات توجه نموده و برای آنها مدارس و دارالسیاده بنا نمود: باهتمام اولجایتو سلطان در سلطانیه مساجد و خوالق و دارالقراه و دارالحدیث و دارالسیاده و مدرسه بتکلیف ساخته و پرداخته آمد و در آن بقعه شریفه شانزده مدرس و معبد و دویست طالب علم موظف بودند."