Abstract:
حسیدیسم، آخرین جنبش عرفانی در تاریخ یهودیت است که در نیمه دوم قرن هیجدهم میلادی ظهور و گسترش یافت . صدیق، محور و کانون جماعت حسیدی، و بارزترین وجه تمایز عرفان حسیدی از دیگر گرایش های عرفانی در فرهنگ یهو د است . در عرفان حسیدی صدیق انسان کامل و واسطه بین خداوند و حسید یا مرید می باشد، به این معنا که برای گناهان مریدان خود شفاعت می کند، دعاها و عبادات آنها را به بارگاه خداوند انتقال می دهد و از سوی دیگر فیض و رحمت الهی نیز از طریق او به مریدان می رسد. پس صد یق پیر و رهبر است . البته رفتار و کردار او بیشتر از تعالیم و موعظه های او مورد توجه حسیدان است. صدیق از قداست فراوان و شخصیتی فره مند برخوردار است که نتیجه مقام معنوی و قرب او به بارگاه الوهی است، نه دانش او درباره تورات و شریعت.
Hasidism، the last mystical movement in Judaism، emerged and developed in the second half of the 18th century C.E. Tsaddiq or Zaddik is the cornerstone of Hasidic community and as a concept، it is the distinguishing quality of Hassidic mysticism compared with other Jewish mystical trends. In Hasidism، Zaddik is a perfect man who intercedes with god on behalf of his followers and conveys their prayers to Him. He is believed to be a channel from God to men، through which the divine grace flows and brings blessings to his followers. Zaddik is the teacher and spiritual leader of the community. His followers pay more attention to his acts and behavior than what he teaches and preaches. Zaddik is believed to be highly holy and enjoys a charismatic personality، which is not resulted from his knowledge of Torah and religious precepts، but from his spiritual state and his proximity to god.
Machine summary:
در عرفان حسیدی صدیق انسان کامل و واسطۀ بین خداوند و حسید یا مرید می باشد، به ایـن معنـا کـه بـرای گناهان مریدان خود شفاعت می کند، دعاها و عبادات آنها را به بارگاه خداوند انتقال می دهد و از سوی دیگر فیض و رحمت الهی نیز از طریق او به مریدان می رسد.
او همچنین بـر ایـن بـاور بود که در هر عصری انسان های پارسایی وجود دارند که همانند خود او، مسئولیت های معنـوی خاصی را برای جماعت خود بر عهده می گیرند و همـین ایـدٔە او مبنـای طـرح و بـسط آمـوزٔە صدیقیسم ٢، یعنی رهبری معنوی جماعت های حسیدی ، و ظهور صدیقان در این جماعت ها بـه 3 عنوان رهبر و مرکز ثقل آنها شد.
4. Dan, Joseph, "Hasidim: An Overview", Encyclopedia of Religion, Mircea Eliade (ed), New York, Macmillan Publishing Co.
٣ ایـن رقابـت بـر سـر صـدیق شـدن ، آشکارا نشان از انحراف بسیاری از مدعیان آن دارد و در این زمینه ، شولم تأکید می کنـد کـه بسیاری از صدیقان تشنۀ قدرت بودند و اگر چـه برخـی از آنهـا در کنـار قـدرت و نفـوذ فوق العادٔە خود دغدغۀ معنویت نیز داشتند، اما بسیاری دیگر بیشتر تنهـا بـه نفـوذ و اقتـدار خود می اندیشیدند.
در واقع یکی از نقدهای مهم بر حسیدیان ایـن اسـت که در میان آنها مردان جوان و متأهل برای مدت های طولانی زن خود را تنها مـی گذارنـد و 4 به خانۀ صدیق می روند، تا نزدیک او باشند؛ کاری که برخلاف شریعت یهود است .