خلاصه ماشینی:
"من اینجا اجازه میخواهم اگر مورد رنجش برخی بزرگواران نشود بگویم که متأسفانه آنچه بعد از تصفیه واژههای عربی موجود در زبان پارسی باقی میماند زبانی است مرکب از تعدادی واژههای فارسی با ریشههای پارسی باستان که آقایان چون در بسیاری زمینهها واژه برای بیان منظور کم میآورند و در مقابل آن واژههای عربی و مأنوس و مورد استفاده(که جامعه قرنها با این واژهها سخن گفته و تبادل فکر و فرهنگ کرده)چیزی ندارند به جای آنها واژههای ساختگی یا مندرآوردی خود را(که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمیشود)میگذارند؛ دلخوشی آقایان شده ستیز با عناصری که اینگونه تلقی میکنند.
ببینید!جوانی مثل ژول مهل فرانسوی که در سن 42سالگی فوت کرد،عاشق فردوسی و فرهنگ ایران بود،او حدود صد و شصت،هفتاد سال پیش، روی تصحیح شاهنامه کار کرده که شاید در آن زمان اهمیت داشت ولی به گمان من اکنون نباید با آن همه غلط تجدید چاپ شود،چون آن زمان نسخههای خطی قدیمی کم بود و روشهای تصحیح هم محدود و مطابق شرایط آن زمان ما باید از وی ممنون باشیم که شاهنامه را کار کرده است،همچنین از لامسدن انگلیسی که عمر تصحیح وی به دویست- دویست و ده سال پیش،میرسد،چون اینها از جهت تاریخ تصحیح اهمیت دارند،همچنانکه بعضی از فیلمها،امروزه در تاریخ سینما دارای ارزش هستند و البته نه به جهت کیفیت،اما اگر از خود بنده در مورد شاهنامه چاپ مسکو که ویرایش کردم بپرسند،طبق رسم مألوف باید به نفع این چاپ سخن بگویم،اما هرگز این کار را نمیکنم و تصحیح آقای جلال خالقی مطلق را تاکنون بهترین چاپ شاهنامه میدانم."