چکیده:
عنصر گفت وگو در داستان و ادبیات روایی با پرده برداشتن از افکار و عقاید شخصیت های داستان و رخدادها، ماجرای داستان را از آغاز تا فرجام به شیوه ای ملموس برای مخاطب بازگو می کند. این مقاله با شیوه ای توصیفی _ تحلیلی، عنصر گفت وگو را در «احسن القصص» قرآن؛ یعنی داستان حضرت یوسف7 تحلیل کرده، رابطه آن را با دیگر عناصر داستان، همچون شخصیت پردازی، کشمکش و شرح وضعیت بررسی می کند. با نگاه به مجموعه این داستان از منظر عنصر گفت وگو، می توان دریافت که گفت و شنودهای ارائه شده علاوه بر افزایش سطح کیفی روایت، ویژگی و هویت شخصیت ها را آشکار می سازد. خط سیر داستان و موقعیت وقوع اعمال نیز با عنصر گفت وگو شکل گرفته است. علاوه بر آن، کشمکش ارائه شده در گفت وگوها، داستان را از بروز یکنواختی رهانیده و با افزایش جذابیت آن، زمینه را برای دریافت نکات تربیتی مورد نظر مهیا ساخته است.
The element of dialogue in narrative story and literature recounts، in a tangible way، the adventures of the story from the beginning to the end for the audience by means of unveiling the thoughts and opinions of the story’s characters and incidents.
The article seeks to analyze the element of dialogue in aḥsan al-qiṣaṣ (the best of stories)، i.e.، the story of Prophet Yūsuf (A.S.) in a descriptive-analytical method and examines its relation to other elements of the story such as characterization، conflict، and description of situation.
Looking at this story from the viewpoint of the element of dialogue، it can be perceived that، besides increasing the quality of the narration، the presented conversations would uncover the features and identity of the characters، as well. The story line and the situation of the incidents also develop with the element of dialogue. Furthermore، the conflict presented in the dialogues has freed the story from monotony and، by increasing its attractiveness، has prepared the ground for receiving educative tips.
خلاصه ماشینی:
این مقاله با شیوهای توصیفی _ تحلیلی، عنصر گفتوگو را در «احسن القصص» قرآن؛ یعنی داستان حضرت یوسف7 تحلیل کرده، رابطۀ آن را با دیگر عناصر داستان، همچون شخصیتپردازی، کشمکش و شرح وضعیت بررسی میکند.
کلیدواژهها: عناصر داستانی سورۀ یوسف، جایگاه گفتوگو در داستان، شخصیتپردازی و کشمکش در داستان یوسف7، شرح وضعیت مقدمه و بیان مسئله احتیاج به ارتباط با همنوع، انسان را برانگیخته است تا از آغاز خلقت به روشهای گوناگون این نیاز را برآورده سازد.
در این میان میتوان از رساله دکتری زبان و ادبیات عربی خلیل پروینی با عنوان «تحلیل ادبی داستانهای قرآن»، رساله زهرا خوراشاهی با عنوان «شخصیتپردازی قصههای قرآنی (داستان یوسف7 پیامبر)» و مقالاتی چون «جلوههای هنری داستان حضرت ابراهیم7 در قرآن» از نعیمه پراندوجی و ناهید صحت، «واکاوی مؤلفههای روایی داستانهای قرآن کریم» از علی اصغر حبیبی و همکاران، «عناصر ادبی و هنری در داستان یوسف7 از نگاه سید قطب» از خلیل پروینی و یحیی امینی و نیز «تحلیل عناصر داستانی قصه حضرت یوسف7 در قرآن کریم» کار مشترک حبیبالله آیتاللهی، محمدعلی خبری، محمود طاووسی و سید حبیبالله لزگی نام برد که در آن از گفتوگو در کنار دیگر عناصر داستان سخن رفته و مثالهایی بیان شده است.
گفتوگو در این داستان در ایجاد تنش و کشمکش نیز ایفای نقش میکند؛ چنانکه تنش با ظرافت در گفتوگوی آغازین داستان میان حضرت یعقوب7 و حضرت یوسف7 ایجاد میشود و در گفتوگوهای بعدی تا آخر داستان توالی مییابد و با افزایش جذابیت آن، پیام داستان را مؤثرتر به مخاطب منتقل میکند.