خلاصه ماشینی:
"به لحاظ اثباتی نیز میتوان اهداف و رسالت پژوهشگاه را اینگونه بیان کرد:دفاع از معرفتهای دینی،متناسب با زبان روز و حل مسائل مستحدث،این ادعاها در حوزه رسالتها میگنجد،ولی مسئله مهم این است که اولا با چه روشی به سمت تحقق بخشیدن به آنها رفتهایم؟ ثانیا تا چه اندازه توانستهایم به موفقیت دست یابیم،یعنی روش ما چیست؟چگونه مدیریت علم و مدیریت طرحهای پژوهشی انجام میشود؟در نهایت،کاربردها و بروندادها چگونه بوده است؟ اگر بخواهیم تعریفی از آثار مکتوب پژوهشی،مانند کتاب و مقاله ارائه دهیم،باید جداگانه به دو موضوع پژوهش و نگارش توجه کنیم.
ممکن است یک سازمان نیز به لحاظ اهدافش همه این موضوعات را در قالب رسالتش بگنجاند،اما در حوزه سازماندهی باید به توان نیروهای علمی خود و منابع و امکاناتی که دارد و همچنین به فعالیتهای سایر مراکزی که در این راستا هستند،توجه کند.
این بحث از سال 2002 مطرح شده است که افراد نیز باید برند داشته باشند،یعنی مشخص باشد هر شخص در کدام موضوع صاحبنظر است و کجا میتواند جواب قانعکنندهای بدهد و در کجا رأی او صائب است؟به نظر من،این کار با مدیریت در حوزههای تمحض دارد انجام میشود.
در حوزه روشهای حل مسئله،گاهی میتوان براساس آییننامه عمل کرد که در این راستا فرمهای تمحض را تهیه کردهایم که شامل فرمی اجمالی و تفصیلی است که در جمع علمی بررسی میشود،ولی برخی مسائل،مهارتی هستند و به خلاقیت فرد بستگی دارند،یعنی شخص باید در موضع قرار بگیرد و کار کند تا با رفتوآمدهای علمی که صورت میگیرد و با چکشکاریهایی که میشود،خودبهخود موضوع روشن شود."