چکیده:
نخستین معاهدة مصوب در سطح بین الملل در زمینه حمل و نقل دریائی معاهدة بروکسل (لاهه ) مصوب ١٩٢٤. م است .حمایت گسترده کشورهای دارای ناوگان دریائی از این معاهده ازیک سوو وجودخلا قانونی از سوی دیگر موجب شد که این معاهده در سطح جهان با اقبال همگانی مواجه گردیده و عمری طولانی داشته باشد. گذر زمان همراه با نوع آوریها و تحولات فنی نارسائی معاهده را در ایجاد توازن بین طرف های قرارداد حمل و نقل آشکار ساخت . به منظور رفع اشکال با تلاش کنفرانس تجارت وتوسعه سازمان ملل متحد معاهدة هامبورگ در سال ١٩٧٨ متولدشد. معاهده اخیر به علت بی مهری کشورهای دارای ناوگان دریائی مواجه با شکست شد. اخیرا معاهده رتردام در سال ٢٠٠٨. م با هدف جلب رضایت کشورهای صاحب ناوگان دریایی که عمدتا صنعتی اندو نیز کشورهای صاحب کالا که عموما کشورهای در حال رشد میباشند به تصویب رسیده است . اینک ترجمه متن معاهده به خوانندگان محترم تقدیم میشود.
خلاصه ماشینی:
متصدی حمل می تواند از این دستور امتناع کند اگر شخص از دادن تضمین کافی که متصدی حمل به طور معقول تقاضا میکند کوتاهی کند؛ د)وقتی که شخصی پس از تحویل کالاها توسط متصدی حمل وفق بخش ب بند ٢ این ماده ، دارنده سند حمل قابل انتقال یا سند حمل الکترونیکی قابل انتقال می شود، حسب توافقات قراردادی انجام شده یا توافقات دیگر قبل از چنین تحویلی، او دارای حقوق قابل استناد در مقابل متصدی حمل به موجب قرارداد حمل است ،به استثنای حق تقاضای تحویل کالاها؛ هـ) با وجود بخش های ب ود بند ٢ این ماده ، شخصی که بعد از چنین تحویلی دارنده میشودو نمی توانسته به طور معقول از چنین تحویلی اطلاع داشته باشدو اطلاع نداشته ، حقوقی که در سند حمل قابل انتقال یا سند حمل الکترونیکی قابل انتقال درج شده را بدست میآورد.
٣- متصدی حمل فقط در صورتی می تواند حقوق مقرر در بند ٢ این ماده را اعمال کندکه شخص تعیین شده در داده های قرارداد به عنوان شخصی که باید از ورود کالا در محل مقصد مطلع شودو در صورت اقتضاءبه ترتیب یکی از اشخاص زیر را، در صورتی که برای متصدی شناخته شده باشند،به نحوی مناسب از تصمیمی که می خواهد وفق این بند بگیرد، مطلع سازد: گیرنده ، طرف کنترل کننده یا فرستنده .