چکیده:
واکنش جامعه بین المللی در برابر چگونگی ارتباطات جهانی، تحلیلگران را بر آن
داشت تا راهی به سوی تفاهم و همدلی ملتها بگشایند و با تلاش اندیشه اندیشمندان و
فرهیختگان، فضای صلح و دوستی را برای استقرار صلح جهانی پایهگذاری کنند.این در
حالی است که راهبردی صلح و دوستی هنوز در قالب واژهها و اصطلاحات فرهنگی دچار
ابهام است. در راستای این حقیقت، صنعت گردشگردی که عنوان عامل موثر و نخستین گام
برای ایجاد همدلی و درک مشترک از مفاهیم فرهنگی بین المللی به شمار میرود، و جهان
سوم سخت به آن نیازمند است، توجه ملل مختلف را به معطوف داشته است. مهمترین
عناصر این صنعت، جامعه مهمان ومیزبان است.
International society's reaction to the way of the world's communication، made analysts find a way toward nations’ contemplation and attempts of scientists and scholars provided a space for friendship and peace . Although Peace and Friendship strategies are still ambiguous. In the light of this truth، tourism industry as the first & most effective step of creating a contemplate and common conceive of international & cultural concepts، is an essential need in the 3rd millennium and a great concern of different nation's . Guest & host society are the most important factors of the tourism industry. There are many societies which interpret the cultural idioms with the benefits of tourism industry. In this trend، cultural relationship & ecological communications lead to social changes bilateral affection of host & guest cultures are ignored. In 1995 ، Wall ، has affiliated this subject to the bilateral relation between cultural tourism & on the other word to the host and guest cultural relationship which needs to be discussed separately.
خلاصه ماشینی:
"-بهرهگیری از امکانات دولتی و ایجاد رویه مشخص در دوایر دولتی در قالب یک طرح جامع گردشگری دینی و مسیحی؛ -ارتباط با مراجع ذیصلاح در خارج از کشور، در جهت تقویت مناسبات مربوطه؛ -تامین امنیت در مناطق اقلیت نشین کشور و جلب گردشگران مذهبی و مسیحی در این مناطق؛ -تهیه دفترچههایی به زبانهای مختلف در خصوص مناطق اقلیت نشین کشور و معرفی مشخصات سیاسی، جفرافیایی، اقلیمی و بومی و نیز اعلام مقرراتی برای آزادی عمل گردشگران دینی؛ -تأسیس و راه اندازی بخشهای مورد نیاز مربوطه، نظیر:سازمانهای اطلاعاتی، امنیتی و غیره کشور و نیز دادگاههای ویژه رسیدگی به مسایل حقوقی این گردشگران؛ -آموزش عمومی به مردم برای دفاع از حقوق میهمانان خارجی و توریست دینی، در هنگام مشاهده تجاوز به حقوق آنان؛ -کمک گرفتن از اقلیتهای مذهبی و انجمنهای غیردولتی در اداره کردن امور گردشگران مربوطه؛ -هشدار به گردشگر دینی در زمینه عدم مداخله در امور مذهبی جامعه میزبان قبل از ورود به کشور؛ آسیب شناسی تعامل فرهنگی گردشگری بین ادیان اسلام و مسیحیت:3 عدهای معتقدند که در سده بیست و یکم، جهانگردی با دو نیروی محرک مهم، شتاب بیشتری در توسعه توریسم به جای خواهد گذارد."