چکیده:
در ادبیات اقتصادی ورود و خروج بنگاه دو مفهوم اساسی قلمداد شده و فاصله ی زمانی بین این دو رویداد - به عنوان دوره ی حیات- موضوعی است که با همه ی اهمیت، کم تر در اقتصاد ایران مورد توجه قرار گرفته است. براین اساس، این مقاله می کوشد تا دوره ی حیات بنگاه های جدیدالورود صنعت مواد غذایی و آشامیدنی -به عنوان یکی از محوری ترین صنایع تولیدی ایران- را مورد بررسی قرار داده و برای این منظور بنگاه های جدیدالورود آن را در هریک از سال های دوره ی زمانی 1375 تا 1384 به عنوان جامعه آماری انتخاب کرده است. عوامل موثر بر دوره ی حیات نیز به چهار دسته ی ویژگی های بنگاه، صنعت، مخارج و نیروی انسانی، تقسیم و برای تخمین آن ها بر دوره ی حیات از مدل اقتصادسنجی مخاطره ی نسبی کاکس استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که دوره ی حیات تحت تاثیر هشت متغیر اندازه ی بنگاه در زمان ورود، سودآوری، شدت سرمایه بری، نرخ تمرکز صنعت، اندازه ی بهینه ی صنعت، مخارج تبلیغات، سرمایه گذاری و جنسیت نیروی کار است. از نظر سیاست گذاری و با یافته های این پژوهش، توجه به اندازه ی بنگاه - به عنوان مهم ترین متغیری که دوره ی حیات بنگاه را به صورت مثبت تحت تاثیر قرار می دهد - امری ضروری در تمامی برنامه های ایجاد بنگاه های جدید است.
In the economic literature، firm entry and exit are considered as two basic concepts and the time interval between them، known as life duration، is almost a neglected subject in Iranian economy. Accordingly، this study tries to investigate the life duration of new firms in food and beverage industry as one of the most manufacturing industries in Iran during 1996-2005. Factors affecting the life duration have been divided into four categories namely، firms، as well as industry، personal and expenditure characteristics. Furthermore، the Cox proportional hazard model is used as the econometric model. The results show that the life duration of new firms in this industry are affected by eight variables: firm size at the time of entry، profitability، capital intensity، industry concentration rate، optimal size of industry، advertising expenditure، investment and labor force gender composition. In terms of policy implication، firm size as the most affective factor on life duration shoul be considered in all of new firm formation programe.
خلاصه ماشینی:
از يک سو و از لحاظ اجتماعي، اين صنعت بهطور مستقيم با زندگي و سلامت مردم در ارتباط بوده و توليدات اين صنعت سهم بزرگي از سبد خريد خانوار را شامل شده و از سوي ديگر و از نظر اقتصادي نيز صنعت مواد غذايي و آشاميدني به طور متوسط حدود 3 درصد از توليد ناخالص داخلي، بيش از 15 درصد از کل شاغلان بخش صنعت (که اين رقم تنها بر اساس آمار کارگاههاي بالاي 10 نفر نيروي کار را شامل ميشود)، حدود 13 درصد ارزش ستانده و بيش از 10 درصد ارزش افزوده را طي سالهاي 1375 تا 1386 در مقايسه با کل صنايع به خود اختصاص داده است (مرکز آمار ایران، سالنامههای و نتایج آمارگیری ازکارگاههای صنعتی 10 نفرکارکن و بیشتر کشور در سالهای مختلف).
آنها براي نشان دادن متغيرهاي توضيحي مورد نظر بر دورهی حيات از مدل مخاطرهی کاکس استفاده کرده و به اين نتيجه رسيدهاند که احتمال بقا با رشد صنعت، اندازهی وارد شوندگان، تحرک، حاشيه و نرخ ورود رابطهی مثبت و با مخارج تبليغات، تحقيق و توسعه و بنگاههاي جديدالورود با اندازهی کوچک رابطهی منفي دارد.
نتایج این مطالعه نشان داده است همسو با مطالعات پیشین، ميان متغيرهاي اندازهی بنگاه در زمان ورود، سودآوري بنگاه، شدت سرمايهبري، نرخ تمرکز و اندازهی بهينهی صنعتی که بنگاه در آن فعالیت میکند، مخارج انجام شده برای تبليغات توسط بنگاه و سهم کارکنان مرد از کل کارکنان و دورهی حيات بنگاهها در صنعت مواد غذايي و آشاميدني،رابطهی مثبت و معنيداري وجود داشته است.
New Small Firm Survival in England: Empirica, 35, 1–24.