چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسه آن با دانشگاه های ترکیه است. نمونه آماری تحقیق، به ترتیب 84 و 66 نفر از استادان مدیریت ورزشی ایران و ترکیه بود. تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. از پرسشنامه استاندارد با پایایی 81/0 = α در دو بخش عناصر فردی و محیطی موثر بر بهره مندی از فناوری استفاده شد. یافته ها نشان داد از بین عناصر فردی، دو عنصر اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش و ترس از کاربرد فناوری به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در بهره مندی اساتید هر دو نمونه از فناوری دارند. همچنین عناصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و دسترسی به تجهیزات بیشترین تاثیر و حمایت مالی دانشکده و کارکنان متخصص در دانشکده کمترین تاثیر را بر بهره مندی اساتید دو نمونه دارد. همچنین بین دو گروه اساتید ایرانی و ترکیه، تفاوت معناداری در چهار عنصر فردی اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش، علاقه به یادگیری و بهره مندی از فناوری در آموزش، ترس از کاربرد فناوری و احساس نیاز به یادگیری و بهره مندی از فناوری و در دو عنصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و سیاست های پاداش دهی دانشکده مشاهده شد.
The aim of this study was to investigate those factors influencing the enjoyment of sport management masters of Iran universities of technology and its comparison with Turkey universities. The statistical sample consisted of 84 and 66 sport management masters from Iran and Turkey respectively. The method of research was descriptive and analytical survey. The standard questionnaire (α=0.81) at two sections of individual and environmental factors influencing enjoyment of technology. The results revealed that among individual factors, two factors of the belief in usefulness of the application of technology for education and fear to use technology had the highest and lowest effects on master's enjoyment of technology in both countries. Moreover, among the environmental elements, student's need for technology and computer in classes and access to equipment had the highest effect and the university financial support and professional personnel in faculties had the lowest effect on master's enjoyment. There was also a significant difference between Iranian and Turkish masters in four individual factors (belief in usefulness of the application of technology for education, interest in learning and enjoyment of technology in education, fear to use technology, feeling the need to learn and enjoy technology) and two environmental elements (student's need for technology and computer in classes and university policy of rewarding).
خلاصه ماشینی:
در این تحقیق با مطالعه و با بهره گیری از تحقیقات گذشته ١٣ عنصر مؤثر بر بهره مندی از فناوری ، اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش ، آموزش کاربرد فناوری در تدریس ، زمان کافی برای بهره مندی از فناوری در آموزش ، نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس ، حمایت های مالی دانشکده ، فرهنگ دانشکده ، دسترسی به تجهیزات ، کارکنان متخصص در دانشکده ، سیاست های پاداش دهی دانشکده ، چشم انداز دانشکده برای توسعة کاربرد فناوری در آموزش ، در دو گروه عناصر فردی و محیطی دسته بندی و بررسی شده است .
جایگاه چهارم و پنجم عنصر آموزش کاربرد فناوری در تدریس در اولویت بندی تأثیر عوامل فردی بر بهره مندی اساتید مدیریت ورزشی از فناوری به ترتیب برای نمونه های ایران و ترکیه در این تحقیق نشان می دهد این عنصر تأثیری در حد متوسط بر بهره مندی اساتید دو نمونه از فناوری دارد.
نتایج بررسی تأثیر عنصر نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس بر بهره مندی اساتید از فناوری در این پژوهش نتایج تحقیق محققانی مانند عباسی (١٣٧١) و ویلسون (٢٠٠٩) را تأیید می کند.
این پژوهش تأثیر در حد متوسط عنصر فرهنگ دانشکده را بر بهره مندی اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران و ترکیه از فناوری نشان داد.