چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی هوش فرهنگی داوطلبان رویدادهای ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع تحلیلی است . جامعة آماری تحقیق کلیة نیروهای داوطلب شرکت کننده در دهمین المپیاد فرهنگی – ورزشی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه - های سراسر کشور بودند. به دلیل پایین بودن حجم جامعة آماری ، نمونه به صورت تمام شمار به دست آمد که در حقیقت نمونه برابر جامعه است . بر این اساس ١٢٠ نفر به عنوان نمونة آماری ارزیابی شدند. هوش فرهنگی با استفاده از پرسشنامة ٢٠ سوالی آنگ و همکاران (٢٠٠٤) اندازه گیری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط ١٢ نفر از استادان صاحب نظر دانشگاهی تایید شد و در یک مطالعة راهنما و با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ ، مقدار پایایی پرسشنامة هوش فرهنگی ٠/٧٢ به دست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون های فریدمن و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که میانگین هوش فرهنگی داوطلبان برابر با ٠/٤٢ ± ٣/٥ بود، همچنین اختلاف مشاهده شده بین اولویت ابعاد هوش فرهنگی داوطلبان معنادار بود (٠/٠١ >P، ٥٧/١= X٢). بر این اساس بعد انگیزش هوش فرهنگی با میانگین ٠/٦١ ± ٣/٨٦ بالاترین اولویت و بعد دانش هوش فرهنگی با میانگین ٠/٥٧ ± ٣/٣١ پایین ترین اولویت را دارا بودند. همچنین بین راهبرد هوش فرهنگی افرادی که کمتر از ١ سال سابقة کار داوطلبی داشتند و افرادی که دارای ١ سال سابقة کار داوطلبی بودند، تفاوت معناداری مشاهده شد (٠/٠٥ >P). نتایج تحقیق حاضر می تواند بینش خوبی در مدیران امور داوطلبی در زمینة اهمیت توسعة هوش فرهنگی در نیروهای کاریشان ایجاد کند و در تدوین راهبردهای مناسب منابع انسانی که در تعاملات میان فرهنگی سهیم هستند به کار گرفته شود و مسیر جدیدی برای مطالعات دانشگاهی در این حوزه بگشاید.
The aim of this study was to assess cultural intelligence of volunteers for sport events. The method applied in this research was descriptive – analytical. The statistical population consisted of all sport volunteers at the 10th cultural-sport Olympiad of Iranian male and female university students. Due to the low number of statistical population, the sample equaled the population (N=120). Cultural intelligence was measured by 20-item Ang et al. (2004) questionnaire. The face and content validity of the questionnaire was approved by 12 university professionals and in a pilot study, the reliability of the questionnaire was estimated as α=0.72 by Cronbach's alpha coefficient. Descriptive and inferential statistics were used to analyze data. The research hypotheses were analyzed by Friedman test and one–way ANOVA. The results showed that the mean of volunteer's cultural intelligence was 3.5±0.42 and also the observed difference in the priorities of cultural intelligence dimensions was significant (X2=57.1, P<0.01). Accordingly, motivational cultural intelligence was the first priority (3.86±0.61) and cognitive cultural intelligence was the last priority (3.31±0.57). Furthermore, there was a significant difference in the metacognitive cultural intelligence between those who had lower than one year of volunteer work experience and those who had one year of volunteer work experience (P˂0.05). The results of this study can create a good vision of the importance of developing cultural intelligence in volunteers for volunteer managers, can be used for appropriate strategies of human resources that are involved in cross–cultural interactions and can open a new course for university studies.
خلاصه ماشینی:
Behavioral cultural intelligence فرهنگی شامل آگاهی و آشنایی به تفاوت های میان فرهنگ های سازمان ها و همچنین آشنایی به تفاوت های فرهنگی ناشی از مبدأهای ملی ، جغرافیایی و نژادی است (٩).
ازاین رو با شناخت و آگاهی از بعضی ویژگی های داوطلبان در رویدادهای ورزشی مانند میزان هوش فرهنگی آنها، می توان توجه مدیران ورزش کشور را به سمت این افراد معطوف کرد تا در برنامه ریزی های آتی خود، استفاده از آنها را مورد نظر قرار دهند و زمینة مشارکت هرچه بیشتر آنها را فراهم آورند.
وی در تحقیق خود به این نتیجه رسید که در میان عوامل هوش فرهنگی ، انگیزش فرهنگی از مهم ترین عوامل در پیشرفت در محیط کار است ، زیرا انگیزش سبب می شود که فرد به آزمودن فرهنگ های دیگر و تعامل با افرادی از فرهنگ های مختلف علاقه داشته باشد.
ازاین رو، مسئولان برگزاری رویدادهای ورزشی و مدیران امور داوطلبی برای افزایش کارایی داوطلبان و افزایش سطح عملکرد آنان ، باید به دانش و اطلاعات فرهنگی نیروهای داوطلب خود توجه ویژه ای داشته باشند و همچنین نحوة به کار بردن این اطلاعات را آموزش دهند.
با استفاده از آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه وتحلیل دقیق تر این یافته ، مشخص شد که بین هوش فرهنگی فراشناختی افرادی که کمتر از یک سال سابقة داوطلبی داشتند و افرادی که دارای یک سال سابقة کار داوطلبی بودند، تفاوت معناداری وجود داشت .