چکیده:
هدف از این پژوهش، تبین ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه خودپنداره تحصیلی در جامعه ایرانی است. دانش آموزان مدارس ابتدایی غیر انتفاعی منطقه 2 شهر تهران جامعهی آماری را تشکیل میدهند. نمونه شامل 252 نفر از دانشآموزان کلاس چهارم، پنجم و ششم مقطع ابتدایی است. دادهها از راه توزیع حضوری پرسشنامه 15 پرسشی خودپنداره تحصیلی (یسن چن، 2004) در سال 1392 در مدارس منطقه 2 تهران جمع آوری شد. برای تعیین روایی آزمون از روشهای روایی محتوایی، روایی سازه، تحلیل عاملی و روایی همگرا با پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و برای تعیین پایایی از روش همسانی درونی با شاخص آلفای کرونباخ استفاده گردید. براساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، سه عامل خودپنداره عمومی، آموزشگاهی و غیر آموزشگاهی استخراج شده است. پایایی مقیاس کلی خودپنداره تحصیلی از راه محاسبه آلفای کرونباخ 78/0 به دست آمد. نتایج اجرای تحلیلهای آماری نشان داد که میتوان از آن برای ارزیابی خودپنداره دانش آموزان دوره ابتدایی در جمعیت ایرانی استفاده نمود.
One of the important factors in education is to increase positive self-concept in students. Increasing this factor can affect academic achievement positively. The purpose of this study is investigating psychometric properties of school self-concept questionnaire (Yi-Hissn Chen، 2004) in Iranian students. The population was all the students of nonprofit primary school in district 2 of Tehran. The sample of this study consisted of 252 students in the nonprofit primary schools. For validity، it is used content validity، structural validity، factor analysis and Convergent validity by use of Rosenberg self-esteem. For reliability، the Cronbach''s alpha coefficient of this instrument was found 0، 78. Results show three components including general، academic and non-academic self-concept were obtained. Based on the findings، the researcher concluded that school self-concept Questionnaire has undoubtedly strong psychometric properties and good constructs validity that makes him conclude that it is useful for assessing primary students'' self-concept research in Iran.
خلاصه ماشینی:
سطح دوم ، خودپنداره ارتباطی ٣ میباشد کـه خـود را بـر اسـاس نـوع ارتباط با دیگران داوری میکنند و سطح سوم ، خودپنداره جمعی ٤ است کـه بـه مقـدار عضـویت در گروه باز میگردد (سرور خاکسار، گل پرور و نوری، ١٣٨٦) آرسوان ٥ (١٩٨٦) خودپنداره ٦ تحصـیلی تحصیلی را باور فرد در مورد مقدار مهارت درگیر تحصیل شدن نسبت به همکلاسـیهـایش تعریـف میکند (به نقل از پلیوان ٧ و کوسگلو، ٢٠١٢).
طبق الگوی شناختی اجتماعی پکران ، از لحاظ نظری نظری میان هیجان های مثبت و منفی و خودپنداره رابطه ای قابل تبیین است کـه بـر اسـاس گفتـه هنسفورد و هاتی (١٩٨٢) رابطه مثبتی بین خودپنـداره عمـومی و پیشـرفت تحصـیلی وجـود دارد (مارش و سیتون ، ٢٠١٢).
در حقیقت اگر فرد خودپنداره نسبتا ثابت و روشن هم به شکل کلی و هم در بعد ویژه مانند خودپنداره تحصیلی داشته باشد و به درک درستی از خود نایل شـود در نهایـت منجـر بـه عملکـرد تحصـیلی بهتری خواهد شد (نیکدل ، کدیور، فرزاد، عربزاده و کاووسیان ،١٣٩١).
لذا هدف از این پژوهش بررسی روایی ٢ و پایایی ٣ پرسش نامه خودپنـداره خودپنداره تحصیلی و ایجاد روزنه ای برای ورود سایر پژوهشـگران در زمینـه ارتقـاء و بهبـود تصـور دانش آموزان از خود در مدرسه میباشد که به دنبال آن پیشرفت تحصیلی حاصل میگردد.
Covergent Validity بحث و نتیجه گیری هدف از این پژوهش ، بررسی روایی و پایایی پرسش نامه خودپنداره تحصیلی در جامعه ایرانـی بود که بدین منظور ٢٥٢ نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی منطقه ٢ شهر تهران مورد مطالعـه قـرار گرفتند.
Comparing educational self-concept & the rate of learning in the students of normal and smart high schools in Tehran.