چکیده:
عارضة کایفوز، یکی از رایج ترین ناهنجاری های وضعیتی و از علل مهم تاثیرگذار بر پاتولوژی یک چهارم فوقانی بدن است که متخصصان اغلب با تجویز تمرینات اصلاحی رایج (براساس تئوری های کندال )، مبتلایان را مدیریت می کنند. با وجود این ، شواهد علمی معتبر در زمینة میزان اثربخشی مطلوب این تمرینات ، اندک است . هدف از این تحقیق ، بررسی تاثیر یک برنامة ١٠ هفته ای تمرینات اصلاحی منتخب (رایج ) بر ناهنجاری کایفوز وضعیتی بود. به این منظور، ٢٠ فرد (١٠مرد و ١٠زن ) دارای ناهنجاری کایفوز وضعیتی بزرگ تر از ٤٢ درجه با میانگین سنی ١/٥٥±٢٠/٩٣ سال ، وزن ١٢/٣٢±٦٢/٣٧ کیلوگرم و قد ١٠/٧٢±١٧٠/٦٢ سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب شدند تا در برنامة تمرینات اصلاحی شرکت کنند. از خط کش منعطف برای اندازه گیری میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها استفاده شد و میانگین آن در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب برابر با ٢/٦٧±٤٦/٢٧ و ٢/٠٦±٤٢/١٤ به دست آمد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی و مقایسه ای (آزمون آماری تی زوجی ) تجزیه و تحلیل شد و نتایج نشان داد که با وجود کاهش معنادار میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی ، این تمرینات از اثربخشی مورد انتظار برخوردار نیستند که به نظر می رسد این مسئله ناشی از تاکید بر تمرینات اصلاحی موضعی و عدم توجه به دیگر ناهنجاری های مرتبط با عارضة کایفوز است .
خلاصه ماشینی:
یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی و مقایسه ای (آزمون آماری تی زوجی ) تجزیه و تحلیل شد و نتایج نشان داد که با وجود کاهش معنادار میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی ، این تمرینات از اثربخشی مورد انتظار برخوردار نیستند که به نظر می رسد این مسئله ناشی از تاکید بر تمرینات اصلاحی موضعی و عدم توجه به دیگر ناهنجاری های مرتبط با عارضة کایفوز است .
در این تحقیق از خط کش منعطف برای اندازه گیری میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و برنامة تمرینات اصلاحی نیز شامل ترکیبی از حرکات کششی (در قسمت قدامی تنه )، قدرتی (در قسمت خلفی ستون فقرات ) و همچنین ، خودتحرک بخشی ٢ (در قسمت میانی ستون فقرات سینه ای ٣) بود.
آیتوی و سیناکی در پایان مدت زمان تحقیق گزارش کردند که قدرت عضلات اکستنسور ستون فقرات در گروه تجربی پس از شرکت در برنامة تمرینی ، به طور معناداری نسبت به گروه کنترل بهبود یافته است ، اما تجزیه وتحلیل عکس های رادیوگرافی بیانگر این مطلب بود که کاهش معناداری در میزان زاویة کایفوز افراد به وجود نیامده است .
"Postural taping decreases thoracic kyphosis but does not influence trunk muscle electromyographic activity or balance in women with osteoporosis".
"Differences in Thoracic Kyphosis and in Back Muscle Strength in Women with Bone Loss due to Osteoporosis".