چکیده:
تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 4/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحدتربیت عمومی را انتخاب کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در چهار گروه بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق درتکالیف ساده و پیچیده قرار گرفتند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق تکلیف ردیابی موقعیتی بود که بهصورت نرمافزاری در دوسطح ساده و پیچیده طراحی شد و هدف از اجرای آن، ردیابی سریع با حداقل خطا بود. آزمودنیها طی مرحلة اکتساب، هر جلسه7 دسته کوشش 6 تایی را طی 4 جلسه اکتساب انجام دادند و از هر دسته کوشش 6تایی برای 3 کوشش بازخورد آگاهی از نتیجهدریافت کردند. روش تحقیق نیمهتجربی بود و بهمنظور تحلیل دادهها، از تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس بااندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی بونفرونی در سطح 05/5 < Pاستفاده شد. نتایج نشان داد در آزمون اکتساب در زمانحرکت، اثر اصلی روزهای تمرینی و پیچیدگی تکلیف معنادار و اثر هیچکدام از مولفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود.در آزمون یادداری فوری در زمان حرکت، اثر نوع تکلیف و نوع بازخورد معنادار و اثر هیچکدام از مولفهها در خطای حرکت و تعاملآنها معنادار نبود. آزمون یادداری تاخیری در زمان حرکت و خطای حرکت، فقط اثر نوع تکلیف را معنادار نشان داد. در آزمون انتقال در زمان حرکت، اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف معنادار بود و در خطای حرکت هیچ کدام از عوامل و تعامل آنها معنادار نبود.براساس این یافتهها میتوان گفت که اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف هر کدام میتواند بهعنوان عاملی مستقل در یادگیری موثر باشد و اثرگذاری نوع بازخورد و نوع تکلیف در مولفة زمان حرکت موثرتر است.
خلاصه ماشینی:
Barney and Lee تاکنون محققان در زمینة متغیرهای تمرینی (آرایش تمرین) و پیچیدگی تکلیف (63) به این نتیجه رسیدندکه برنامة تمرینی مطلوب باید براساس عواملی مانند ویژگی تکلیف (برای مثال دشواری) طراحی شود، همچنین رهاوی (4421) نشان داد شرکتکنندگان در تکالیف پیچیده نسبت به ساده، عملکرد بهتری داشتند و این تحقیقات بیانگر وجود متغیری از نوع پیچیدگی تکالیف در یادگیری بود (8).
اکتساب نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب برای آزمون تأثیر روشهای مختلف ارائة بازخورد، نوع تکلیف و روزهای تمرین با اندازهگیری مکرر در آخرین عامل نشان داد که اثر اصلی برای پیچیدگی تکلیف (55/5 = ،P 061/12= )Fو روزهای تمرینی (55/5 = )F = 368/320 ،Pمعنادار بود، بهطوریکه شرکتکنندگان در تکالیف ساده زمان حرکتی کمتری را نسبت به گروه تکلیف پیچیده نشان دادند و طی روزهای تمرین 1، 8، 4 زمان حرکت خود را پس از 4 روز کاهش دادند، ولی اثر نوع بازخورد معنادار نبود (765/5 = .
بحث و نتیجهگیری هدف از اجرای این تحقیق، تأثیر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق بر اکتساب، یادداری و انتقال تکالیف ردیابی ساده و پیچیده بود و پی بردن به اینکه آیا میتوان عامل پیچیدگی حرکت را بهعنوان عامل تأثیرگذار در تعامل با نوع بازخورد در نظر گرفت؟ اکتساب نتایج مرحلة اکتساب در زمینة زمان حرکت حاکی از اثر معنادار بودن نوع تکلیف در این مرحله بود که با برخی یافتهها (63، 2) همخوانی دارد، همچنین در مورد زمان حرکت، حاکی از معنادار بودن اثر بازخورد است که با یافتههای بادامی و همکاران (1153) مغایر است و با یافتههای زیدآبادی و همکاران (4421) و قره لر و همکاران (4421) همخوانی دارد.