چکیده:
در این مقاله ارزیابی توان فناوری های سنجش از دور و GPS برای تهیه نقشه پوشش اراضی تالاب بین المللی شادگان در زمانی که خشک سالی، تالاب را در معرض خطر نابودی قرار داده بود ارائه می گردد. در این تحقیق داده های چندزمانی1 سال 2000 سنجنده ETM+ در محیط نرم افزار Geomatica 8.2 پردازش شده اند. پس از بررسی های کیفی بر روی داده ها، داده مربوط به ماه « می » برای تهیه نقشه پوشش اراضی انتخاب و تطبیق هندسی آن با نقشه های مبنا مناسب ارزیابی شد. همچنین باندهای طیفی 4،3 و 2 به کمک باند پانکروماتیک به لحاظ مکانی تقویت شده و به عنوان داده اصلی استفاده شده اند. طبقه بندی نظارت نشده2 تصاویر، جهت آشنایی با پدیده های زمینی و بازتاب طیفی آن ها انجام گردیده است. اطلاعات زمینی در محل 32 قطعه نمونه زمینی تصادفی به کمک دستگاه GPS برداشت و برای انتخاب نمونه های تعلیمی3 و تهیه نقشه واقعیت زمینی4 استفاده شده اند. پس از انتخاب نمونه های تعلیمی، تصاویر به کمک الگوریتم حداکثر درست نمایی5 طبقه بندی شده و 14 طبقه پوشش که 11 طبقه آن مربوط به جوامع گیاهی است، شناسایی و تفکیک گردید. دقت نقشه حاصل در مقایسه با نقشه واقعیت زمینی نمونه ای به کمک معیارهای بیان دقت ارزیابی شده است .
خلاصه ماشینی:
پس از انتخاب نمونه های تعلیمی، تصاویر به کمک الگوریتم حداکثر درست نمایی ٥ طبقه بندی شده و ١٤ طبقه پوشش که ١١ طبقه آن مربوط به جوامع گیاهی است ، شناسایی و تفکیک گردید.
در این مقاله سعی شده است بهره گیری از فناوری های سنجش از دور و GPS برای تهیه نقشه پوشش اراضی تالاب و بررسی استقرار جوامع گیاهی غیرتالابی در سطح تالاب ، در سال ١٣٨٠ مورد ارزیابی قرار گیرد .
مواد و روش ها هم زمان با اوج دوره خشکی تالاب در سال ١٣٨٠، تصاویر چندزمانی سنجنده +ETM مربوط به ماه های ژانویه ، مارس ، می و اکتبر سال ٢٠٠٠ برای تهیه نقشه پوشش تالاب و بررسی تغییرات تهیه گردید.
دقت کلی حاصل از مقایسه این نقشه و واقعیت زمینی نمونه ای معادل ٩٥/٥ درصد و ضریب کاپا به میزان ٠/٩٣ نشان میدهدکه داده های سنجنده +ETM مربوط به ماه «می »، با دقت بسیار مطلوبی طبقات مختلف پوشش و گسترش جوامع گیاهی را از همدیگر تفکیک نموده است .