چکیده:
در این پژوهش با استفاده از داده های مربوط به فراوانی روزهای برفی ایستگاه سینوپتیک تبریز به عنوان نمونه ای از اقلیم شمال غرب ایران، خصوصیات زمانی و روزهای برفی با روش آماری موردمطالعه قرار گرفته است. در این مطالعه برحسب مورد از روش های تعیین همبستگی پیرسون، تحلیل روند خطی و پلی نومیال درجه شش و نیز تحلیل خوشه ای ادغام برحسب روش وارد با معیار فاصله اقلیدسی برای طبقه بندی ماهانه روزهای برفی استفاده شده است. این مطالعه نشان داد که در مقیاس زمانی ماهانه، ماه های فوریه، ژانویه، مارس و دسامبر در بازه فصلی زمستان دارای بیشترین فراوانی روزهای برفی هستند. همچنین ارتباط نسبتا مستقیمی بین شاخص نوسان اطلس شمالی و روزهای برفی سالانه در ایستگاه تبریز مشاهده شده است.
خلاصه ماشینی:
تحلیلی آماری از وضعیت روزهای برفی شهرستان تبریز و ارتباط آن با پدیدة کلان مقیاس گردش جوی - اقیانوسی نوسانات اطلس شمالی (NAO) دکتر فریبا اسفندیاری ، استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی دکتر بهروز سبحانی ، استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی محمد آزادی مبارکی ، کارشناس ارشد اقلیم شناسی دانشگاه محقق اردبیلی فاطمه جعفرزاده ، کارشناس ارشد اقلیم شناسی دانشگاه محقق اردبیلی چکیده در این پژوهش با استفاده از داده های مربوط به فراوانی روزهای برفی ایستگاه سینوپتیک تبریز به عنوان نمونه ای از اقلیم شمال غرب ایران ، خصوصیات زمانی و روزهای برفی با روش آماری موردمطالعه قرار گرفته است .
در این مطالعه برحسب مورد از روش های تعیین همبستگی پیرسون ، تحلیل روند خطی و پلی نومیال درجه شش و نیز تحلیل خوشه ای ادغام برحسب روش وارد با معیار فاصله اقلیدسی برای طبقه بندی ماهانه روزهای برفی استفاده شده است .
شکل شماره ١: دندروگرام حاصل از روش تحلیل خوشه ای به روش وارد و معیار فاصله اقلیدسی برای طبقه بندی ماهانه بر اساس فراوانی روزهای برفی در ایستگاه سینوپتیک تبریز / در طبقه بندی شش خوشه ای ، ابتدا ماه های مختلف سال به دو گروه مـاه هـای با حداکثر بارش برف و ماه های با حداقل بارش برف تقسیم شده است .
شکل شماره ٣: مدل نوسان و روند خطی تغییرات بلند مدت فراوانی روزهای بارش برف در فصول بهار و پاییز در ایستگاه سینوپتیک تبریز ( ٢٠٠٥ – ١٩٥٦ ) 2 پاییز 30 Nao= R2 = 0.