چکیده:
تحقیق حاضر با تاکید بر الگوهای امنیت و توجه به کاربری فضاهای مختلف شهر تهران، وضعیت شهروندان را در فضاهای گوناگون شهر به حسب اولویت امنیتی آنان مورد بررسی قرار می دهد. امنیت وجودی، امنیت رفاهی، امنیت معنابخش به عنوان سه رکن اساسی امنیت شهروندان برآورد و تفاوت این ابعاد در مناطق مختلف شهر تهران مورد مقایسه قرار گرفته است.در این تحقیق از روش پیمایش استفاده شده است که طی آن با 848 نفر از ساکنان مناطق مختلف تهران مصاحبه گردیده و برای تحلیل داده ها از آزمون F استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که میزان امنیت شهروندان تابعی از اولویت امنیتی آنان در مناطق مختلف شهر تهران می باشد. چنانکه مناطق کسب و کار، بخش عمده فروشی و صنایع سنگین و سبک تولیدی، نیازمند امنیت وجودی بیشتر هستند، که به استناد الگوهای پوزیتیویستی قابل اجرا می باشد. در حالی که مناطق مسکونی، چه مناطق مرفه نشین و چه مناطق مسکونی حومه و فقیر نشین، بیشتر بر امنیت رفاهی تاکید دارند، که به پشتیبانی الگوهای سازه انگاران فراهم می گردد و مراکز فرهنگی و هنری، پارک ها و تفرجگاه ها، دانشگاه ها و مراکز آموزشی بیشتر بر امنیت معنابخش نظر داشته اند، که ابزارهای اجرایی آن در الگوهای پست پوزیتیویست وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
به اين ترتيب ، در مقاله حاضر به نقش الگوهاي امنيتي در تامين امنيت شهروندان در محيط هاي متنوع شهري پرداخته شده و ضمن تاکيد بر تعامل و ارتباط تنگاتنگ ميان رويه هاي امنيتي ، ضرورت توجه به اولويت هاي امنيتي مناطق شهري در انتخاب الگوي امنيتي مورد ملاحظه قرار گرفته و نظر شهروندان مناطق مختلف شهر تهران در خصوص اولويت هاي امنيتي بررسي گرديده است .
1-Positivism 2-Constructivist Security Studies 3-Post Positivism 4-Existential Security 5-Welfare Security 6-Signifying Security جدول شماره ١ :قلمرو امنيت به حسب مکاتب امنيت پوزيتيويست سازه انگاران پست پوزيتيويست هدف بقا و حفظ وضع موجود توسعه و تغييرات لازمه بازيابي و بهزيستي معنا نظم بخشي آسايش بخشي آزاد پروري رويه مقابله و مبارزه با پيشگيري از آسيب ها توليد منافع خطرات و تهديدات آماده سازي امکانات بازسازي سرمايه ها ابزار زور، قدرت ، اجبار اقناع ، توافق ، گفتمان حمايت ، مراقبت ، مدارا بعد امنيت وجودي امنيت رفاهي امنيت معنابخش منبع : مطالعات علمي نگارنده کنت والتز ١، مورگنتا ٢، جان ميرشايمر٣، رندال شويلر٤ از جمله نظريه پردازان مکتب پوزيتيويست به شمار مي آيند.
آنچه بايد در اين راستا مورد توجه قرار گيرد آن که آيا تفاوت مناطق شهري موجب تفاوت در اولويت امنيتي آنان مي شود؟ به بيان ديگر، آيا مناطق کسب و کار، مناطق مسکوني و مناطق فرهنگي و هنري که الگوهاي کاربري متفاوتي از مناطق شهري هستند، داراي نياز امنيتي يکسان و يکنواختي هستند يا به حسب ويژگي هاي منطقه اولويت امنيتي متفاوتي دارند؟ پاسخ به اين سوال از آن جهت حائز اهميت است که تفاوت ضريب امنيت مناطق را به حسب فعاليت هاي يکسان و همگراي پليس و نيروهاي امنيتي در مناطق مختلف شهر مي توان پيدا کرد.