چکیده:
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﻌﺪاد ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﺳﻬﻢ ﻛﻤﺘﺮی از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻛﺸﻮر را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳـﺖ، اﻣـﺎﻓﺰوﻧﻲ ﺳﺮﻋﺖ رﺷﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ رﺷـﺪ ﺟﻤﻌﻴـﺖ ﻛـﻞ ﻛﺸـﻮر و ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ اﻓـﺰاﻳﺶ ﺗﻌـﺪاد و ﺳـﻬﻢﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﺎن )ﺟﻤﻌﻴﺖ 06 ﺳﺎﻟﻪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ( در ﺳﺎﻟﻬﺎی آﺗﻲ، ﻟﺰوم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﺑﺮای ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪاﻳﻦ ﮔﺮوه از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻴﺎزﻫﺎی داروﻳﻲ، ﻧﮕﻬﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از آﻧﻬﺎ و... را ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﺮرﺳﻲ روﻧـﺪ ﺗﻐﻴﻴـﺮاتﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﻲ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻳﺮان در ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺣـﺎل و آﻳﻨـﺪة اﺣﺘﻤـﺎﻟﻲ آن در ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﺳـﺎلﻫـﺎی 0502-0002،ﺷﻨﺎﺧﺖ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ و ﻧﻈﺮات اﺳﺎﺗﻴﺪ، ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان و ﻣﺴﺆﻟﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﻲ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان و ﺗﻄﺒﻴﻖ آنﺑﺎ روﻳﻜﺮدﻫﺎی ﺑﻴﻦ ﻧﺴﻠﻲ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺤﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﺳﻼﻣﺖ و ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬـﺎﻧﻲ در ﻣـﻮرد ﺳـﺎﻟﻤﻨﺪیﻓﻌﺎل، اﻫﺪاف اﺻﻠﻲ ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻘﺎﻟـﻪ را دادهﻫـﺎی ﺳﺮﺷـﻤﺎری ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﻧﻔـﻮس وﻣﺴﻜﻦ ﻣﺮﻛﺰ آﻣﺎر اﻳﺮان ﺑﺮای ﻛﻞ ﻛﺸﻮر ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎی 58-5331 و ﺑﺮآوردﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ ﺑﺨﺶ ﺟﻤﻌﻴـﺖ ﺳـﺎزﻣﺎن ﻣﻠـﻞﻣﺘﺤﺪ در ﺳﺎل6002 ﺗﺸﻜﻴﻞ داد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد در ﺳﺎل 5731 ﺷﺎﺧﺺ ﻛﻠﻲ ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﻲ ﺟﻤﻌﻴـﺖ ﻛﺸـﻮر در ﺣـﺪود4/11 درﺻﺪ ﺑﻮده ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺳﺮﺷﻤﺎری ﺳﺎل 5831 ﺑﻪ ﺣﺪود 7/02 درﺻﺪ رﺳﻴﺪه و اﻳﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ درﺳﺎل 5831، در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ 001 ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ زﻳﺮ 51 ﺳﺎل، ﺣﺪود 12 ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﺎﻻی 06 ﺳﺎل دارﻳﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﺪاد درﺳﺎل 0502 ﺑﻪ 201 ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﺎﻟﺨﻮرده در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ 001 ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ زﻳﺮ 51 ﺳﺎل ﺧﻮاﻫﺪ رﺳـﻴﺪ. ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﺒﺎﺣﺜـﻪﮔﺮوﻫﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﭼﺘﺮ ﺣﻤﺎﻳﺘﻲ ﺧﺎﻧﻮاده از ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان رو ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪن اﺳـﺖ و ﺑـﻪ ﻣـﻮازات اﻳـﻦ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺳـﺎﺧﺘﺎر وﻛﺎرﻛﺮد ﺧﺎﻧﻮاده، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻘﺶ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﻲ و ﻏﻴﺮ دوﻟﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر روزاﻓﺰون ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﻮد و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﺣﻤﺎﻳﺘﻲ اﺳﺖ. رﺷﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ در ﻛﺸﻮر، وﺿﻊ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺟﺮاﻳﻲ ﺟﺪﻳﺪی را در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
خلاصه ماشینی:
" اﻫﺪاف ﻋﻤﺪه ای ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻌﻲ در دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ را دارد، ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: 1- ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎر و روﻧﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﻲ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻳﺮان در ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺣﺎل و آﻳﻨﺪه اﺣﺘﻤـﺎﻟﻲ آن در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎلﻫﺎی 0502 – 0002، 2- ﺷﻨﺎﺧﺖ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ و ﻧﻈﺮات اﺳﺎﺗﻴﺪ، ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﻲ در ﻣﻮرد ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﺳـﺎﻟﻤﻨﺪان و ﺗﻄﺒﻴﻖ آن ﺑﺎ روﻳﻜﺮدﻫﺎی ﺑﻴﻦ ﻧﺴﻠﻲ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺤﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻼﻣﺖ و ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬـﺎﻧﻲ)(WHO در ﻣﻮرد ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی ﻓﻌﺎل، 3- ﺑﺎزﻧﮕﺮی اﺑﻌﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺳﻴﺎﺳﺘﮕﺬاری در ﻣﻮرد ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان در اﻳﺮان و اﻳﻨﻜﻪ ﭼـﻪ ﻧﻮاﻗﺼـﻲ ﺑـﺮای ﺗﺤـﻮﻻت آﺗـﻲ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﻛﺸﻮر وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ای ﻛﻪ اﻣﻴﺮﻫﻮﺷﻨﮓ ﻣﻬﺮﻳﺎر و ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان اﻧﺘﻘﺎل ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﻨﻲ ﺟﻤﻌﻴﺖ در اﻳﺮان: ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻮﺗـﺎه و ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻛﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﺔ ﺑﺎروری در اواﺧﺮ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ در ﺳﺎل 3831 اﻧﺠﺎم داده اﻧـﺪ، ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲ دﻫـﺪ ﻛـﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎل، ﻛﺎﻫﺶ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﻛﻮدﻛﺎن 4- 0 ﺳﺎﻟﻪ از ﻛﻞ ﺟﻤﻌﻴﺖ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻬﻢ ﻧﺴﺒﻲ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﺑﻪ رﻗﻢ ﺑﺎﻻی 5 درﺻﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ.
در ﺟﺪول زﻳﺮ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ دو روﻳﻜﺮد "ﺑﻴﻦ ﻧﺴﻠﻲ" و "ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺤـﻮر" )ﻛـﻪ از ﻃـﺮف ﺳـﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷـﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻈﺎم ﺟﺎﻣﻊ رﻓﺎه و ﺗﺄﻣﻴﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﺪوﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ(، ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد و اﺟﺮاﻳﻲ اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎ در ﻛﺸﻮر )ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻫﺎی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﻧﺸﺴﺖ ﻣﺬﻛﻮر( ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ و ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ."