چکیده:
آموزش فرایندی است که طی آن برقراری ارتباطی تعریف شده بین یاددهنده و فراگیر منجر به ارتقای دانسته ها، افزایش اطلاعات، کسب مهارت و به طور کلی بروز تغییرات به نسبت ثابت در توانایی های ذهنی و عملی یادگیرنده می شود. از این دیدگاه آموزش را می توان نوعی ارتباط دانست، نوعی ارتباط خاص که هدف آن تنها انتقال و یا تبادل پیام نیست. در سیستم آموزش هدف وقوع یادگیری است در حالی که در یک سیستم ارتباطی هدف انتقال پیام است. به همین منظور در این نوشتار از میان اجزا و عناصر اصلی سیستم آموزشی بستر و شیوه ارائه آموزش بررسی می شود.
خلاصه ماشینی:
"به طور مشخص توسعه فناوری در بخش های پنج گانة زیر است : ـ افزایش قابلیت های پردازشی و توزیعی سیستم های رایانه ای همراه با کاهش هزینه ها ـ توسعه فناوری تجهیزات ذخیره و ابزارهای جانبی ـ توسعه فناوری ارتباطات رایانه ای و ترکیب آن بــا قابلیت هـای ارتباطـات مـاهواره ای و یکپارچه سازی بستر ارتباطات دیجیتال ـ ابداع و توسعه روش ها، مفاهیم و ابزار طراحی و پیاده سازی سیستم های نرم افزاری ـ ارائه و ساماندهی الگوها و مدل های تولید و توزیـع و مدیریـت اطلاعـات و سـامانه های مبتنی بر دانش برآیند ترکیبی حاصل از همگرایی و یکپارچگی عناصر فوق نه تنها به صورت جدی در حوزه های نفوذ رسانه ها وارد شده ، بلکه در برخی حوزه ها عملکردی فراتــر از رسـانه ها دارد کـه بـه عنـوان مثـال حـوزة اطلاع رسانی در مفهوم عام و سرگرمی و بازی را می توان نام برد.
بـرای رعایت اختصار در بررسی حاضر محیط انجام عملیــات و فعالیت هـای آموزشـی بـر پایـة مؤلفـه های زیـر توصیف می شود: ـ نوع موضوعات و فعالیت های مرتبط ـ مسئولیت ها، وظایف ، اختیارات و نقش عوامل انسانی ـ نوع تعامل در سیستم به طور کلی در فضای آموزش الکترونیکی چهار موضوع اصلی و فعالیت هــای متنـاظر بـا آن مطـرح است ۴: ـ آموزشی ـ پژوهشی ـ اجرایی / مدیریتی / ستادی ـ جانبی (فوق برنامه ) چرخة طراحی ، تهیه ، تدوین و ارائه مطالب و محتوای آموزشی با بهره گیری از مجموعــة سیسـتم های ، ابزارها و شــیوه های مختلـف دورة * کاربردی مانند نرم افزار آموزشگر، موتور استنتاج آموزشی مورد نظر ساماندهی می شود."