چکیده:
ایـن مقالـه برگرفته از کتاب «حمله به عراق : آنچه رسانه های خبری به شـما نگفتـند »، نوشـتة پروفسـور نورمن سالومون و ریس ارلیچ است . متن حاضـر ادغامـی از دو فصل این کتاب است که به طور کامل توسط نگارنده تـرجمه شـده است . شایان ذکر است که نگا رش و چاپ این کتاب چند روز پـیش از آ غـاز جـنگ عـراق بـه اتمام رسیده است ، اما موضوع مقاله بسیار کلـی تر از جنگ عراق است و حال و هوای غالب بر رسانه های امریکایی را به ویژه در هنگام جنگ و بحران نشان می دهد.
خلاصه ماشینی:
شایان ذکر است که نگا رش و چاپ این کتاب چند روز پـیش از آ غـاز جـنگ عـراق بـه اتمام رسیده است ، اما موضوع مقاله بسیار کلـی تر از جنگ عراق است و حال و هوای غالب بر رسانه های امریکایی را به ویژه در هنگام جنگ و بحران نشان می دهد.
او یک بار به من گفت : «هر بار که پیشـنهاد مـی کنم گزارشی از تأثیرات مرگبار تحریم ها بر مردم عادی و بینوای عراق تهیه کنم ، سردبیران مـی گویـند که این خ برها قدیمی شده اند در حالی که خود آنان هیچ گاه از پرداختن مجدد به اخبار مربوط بـه فسـاد و سـتمکاری مسئولان عراقی خسته نمی شوند ».
اگر امریکا صدام را ساقط کند، چه چیزی می تواند روسیه را مجاب کند که همین کار را در گرجستان و یا سایر جمهوری های سابق اتحاد جماهیر شوروی انجام ندهد و رژیم های دست نشانده را بر آنها تحمیل نکند؟ دولـت بـوش با وجود سخنان بی شمار و متون توجیهی زیاد، هرگز به طور قانع کننده ای نتوانست ثابت کـند کـه عراق خطر آنی و نزدیکی برای همسایگان خویش داشته است .
بـا وجـود آن کـه ممکن است از روزنامه نگاران بخواهیم عقاید شخصی خود را از گزارش های خبری دور نگه دارند، می توانیم انتظار داشته باشیم که همة حقایق مرتبط را برای ما گزارش کنند .