چکیده:
در مقاله حاضر، بحران ، انواع و نحوه شکل گیری آن از سوی ارباب رسانه که موجب شکل گیری نوعی استبداد اطلاعاتی، از طریق گزینش اطلاعات و اخبار و انحصار آن شده است ، مورد بررسی قرار گرفته و فرایند بحران زایی و برهم زدن صلح و امنیت بین المللی به بحث گذاشته شده است . جنگ های نوین رسانه ای با استفاده از ترکیب رسانه ها و ادوات جنگی پیشرفته ، ابتدا با عملیات جنگ روانی آغاز میشوند و در حین جنگ نظامی و پس از آن به شکل گسترده و زیرکانه ادامه پیدا میکنند. ظهور رسانه های پیشرفته با بهره گیری از دانش نحوه تاثیرگذاری ، سبب افزایش نقش رسانه در ایجاد، کاهش یا گسترش بحران ها شده است ، به گونه ای که این تاثیرگذاری، ماهیتی بسیار متفاوت از گذشته پیدا کرده است . از این رو بسیاری بر این باورند که رسانه ها در بیشتر موارد، به جای کاهش بحران ها و حفظ صلح و امنیت جهانی در خدمت بحران و جنگ هستند. این موضوع ، نیاز به تعیین مرزهایی جدید برای نقش رسانه در بحران سازی یا بحران زدایی و حفظ صلح و امنیت بین المللی را روزبه روز بیشتر نشان میدهد.
خلاصه ماشینی:
از همین رو توانایی رسانه ها در جذب مخاطبان انبوه و مشارکت در فرایند شکل دهی به افکار عمومی، قدرت قابل ملاحظه ای برای مداخله در بحران ها و کشمکش های داخلی، ملی، منطقه ای و بین المللی به آنها میبخشد و شکل گیری رقابت رسانه ها یا جنگ رسانه ای نیز از همین روست ، در این کشاک، هر طرفی که بتواند علمیتر، عمیق تر و هوشمندانه تر عمل کن،دپیروز میدان خواهد بود.
حال بحث اصلی این است که آیا رسانه ها ابزاری برای کاهش بحران ها و حفظ صلح و امنیت جهانیاند یا خود در خدمت بحران و جنگ رسانه ای هستند؟ بحران سازی رسانه ها تسلط بر رسانه ها و خبرگزاریها، قدرت عظیم و فوق العاده ای به بازیگران صحنه های سیاسی و دولتی بخشیده است ، به گونه ای که با به کارگیری اهرم های خبری و اطلاعاتی قادر به تغییر باورها و نگرش هایجمعی یا شکل دهی به افکار عمومی، ملی و فراملی شده اند، ضمن آنکه سوءاستفاده گروهی به عنوان ارباب رسانه ا،یآنها را قادر ساخته است به مستبدان اطلاعاتی تبدیل شوند.
نکته درخور توجه این است که برخی خبرگزاریها و رسانه های غربی با استفاده از بیاعتمادی ملت های جهان سوم نسبت به حکومت های خود، اخبار و اطلاعاتی را منتشر میکنند که در جهت ایجاد، کاهش یا افزایش بحران های مدنظر خود هستند و از سوی دیگر در بسیاری از کشورهای جهان سوم نیز مطبوعات ، رسانه ها و خبرگزاریها به طرز ناشیانه ای به ابزارهای تحمیل عقیده و تغییر نگرش ها تبدیل شده اند.