چکیده:
مقاله پیش رو، حاصل پیمایشی است که به منظور بررسی تاثیر رسانه های صوتی و تـصویری بـر بزهکاری نوجوانان، در سال ١٣٨٦، با نمونه ای متشکل از ١٧٠ نوجوان بزهکار (با تشخیص دادگاه) و ٢٦٠ نوجوان غیر بزهکار که از نظر مذهب ، گروه سنی (١٨ـ١٣ سال) و جنسیت مـشابه بودنـد، انجام شده است . یافته ها نشان می دهد، استفاده بیش از ٥ ساعت از تلویزیون، در گروه نوجوانان غیـر بزهکـار، ٢١/٥درصد و در گروه نوجوانان بزهکار، ٣٣درصد است (٠٠١>P)، همچنین استفاده از اینترنـت در گروه نوجوانان غیر بزهکار ٣٩/٦درصد و در گروه نوجوانان بزهکـار ٦٧/٦درصـد اسـت (٠٠١>P). برخی از نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین میزان استفاده نوجوانـان بزهکـار و غیر بزهکار از ماهواره، تفاوت معناداری وجود ندارد اما نوجوانان بزهکار به طور معناداری کمتـر از نوجوانان غیر بزهکار از اینترنت و به طور معناداری بیشتر از آنان از تلویزیون استفاده می کننـد. به نظر می رسد، بین استفاده طولانی مدت از تلویزیون، استفاده نکردن از اینترنت و استفاده زیاد و هر روزه از فیلم ها و لوحهای فشرده ویدیویی ، با احتمال بروز بزهکاری در نوجوانان رابطه وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
درواقع سؤال اصلی این پژوهش این است که وسایل صوتی و تصویری (بویژه تلویزیون)، چه رابطه ای با بزهکـاری نوجوانـان دارند؟ در سالهای اخیر، در کشورهای مختلف و بویژه ایـران، پـژوهش هـا و تألیفـات متعددی در مورد تأثیر وسایل ارتباط جمعی ، بخصوص رسانه های صوتی ـ تصویری بـر پرخاشگری و بزهکاری کودکان و نوجوان به رشته تحریر در آمده اسـت امـا در زمینـه رابطه استفاده از رسانه های صوتی ـ تصویری، بویژه تلویزیون و بزهکاری نوجوانـان، آن هم با مقایسه دو جامعه آماری بزهکار و غیربزهکار پژوهشی انجام نشده یـا اگـر انجـام شده جنبه موردی داشته است .
چنین نتایج نامطلوبی را می تـوان بـویژه در میـان نوجوانـان اکثـر کشورها مشاهده کرد (معتمدنژاد، ١٣٨٦ ص ١٧)، به طـور کلـی ، دربـاره نقـش اساسـی رسانه های همگانی در جامعه ، دو پیش فرض در نظر گرفته می شود: اول اینکه ، رسانه هـا با عملی که در تولید، تکثیر و توزیع دانش و اطلاعات در جامعـه انجـام مـی دهنـد، بـه ایجاد ذهنیت و تجربیات مـشترک در جامعـه کمـک مـی کننـد و دوم اینکـه ، رسـانه هـای همگانی نقشی واسطه ای بین واقعیت های عینی اجتماعی و تجربه های شخصی ایفا می کنند.
اولویت علاقه به استفاده از رسانه های صوتی ـ تصویری و تفکیک وضعیت بزهکـاری که در نمودار شماره ٢ ارائه شده است ، نشان می دهد افراد غیربزهکار، در وهلـه اول بـه تماشای تلویزیون و سپس به ترتیب ماهواره، اینترنت ، ویدیو و لوح فشرده می پردازنـد و علاقه کمتری به سینما دارند.