خلاصه ماشینی:
Quarterly Journal of Communication Research, 2009, Vol. 16, No. 3 (59), 171-187 نگاهی به کتاب «فرهنگ های دیجیتالی : فهم رسانه های جدید» 1 گلن کریبر*، روی استن مارتین **، مهدی نجف زاده / گشایش اغلب کسانی که در دهه هفتـاد مـیلادی دوره گـذار از نوجـوانی بـه جـوانی را سـپری کردهاند، هنگام در میان گذاشتن تجربیات خود با دیگران به این نکته اشاره می کنند کـه 1.
موضوع اصلی در این مباحث ، ماهیت درگذرنده و متحول رسانه های جدید نیست بلکه بیشتر این پرسش است که این رسانه ها، انسان را به کدام سو می برنـد آیـا آن گونـه کـه چپ گرایان افراطی می گوینـد، انـسان وارد دنیـای بـی هـدف متلـون و هزارتـو شـده و خودآگاهی خود را از دست داده است ؛ یا برعکس آن گونه که راسـت گرایـان قائـل بـه 1.
نویسنده در این فصل ، با مرور تاریخچه ساخت تلویزیـون دیجیتـال به این نکته اشاره می کند که دو رشته رسانه جهانی را بـه هـم پیونـد داده اسـت : تفـرق و چندگونگی رسانه های دیجیتال از رایانه تا اینترنـت ، تلفـن و تلویزیـون و همگرایـی ایـن رسانه ها از طریق انقلاب دیجیتالی .
نویسندگان کتاب مورد بررسی ، از چنین منظری به تأثیرات منفی و مثبـت رسـانه هـا بـر فرهنگ و ارتباطات انسانی نگریسته اند اما فضای سیال ناشی از جهانی شـدن ارتباطـات سبب شده است سخن گفتن از تأثیرات دو سویه رسانه و جامعه نیـز مـاهیتی سـیال بـه خود بگیرد.
بـی تردیـد معیارهـای فراوانی برای سادهترشدن زندگی انسان با بهرهگیری رسانه هـای جدیـد وجـود دارد امـا این موضوع ما را به طور شفاف به این مسئله کـه در سـایه ایـن تـسهیل شـدگی انـسان اجتماعی تر شده است ، رهنمون نمی کند.