چکیده:
واژه «عدن» در قرآن واژه ای دخیل است. اعراب جاهلی پیش از نزول قرآن با کاربرد این واژه به معنای سرزمینی که بهشت اولیهٔ حضرت آدم در آن قرار داشته و در کتب عهد عتیق و تلمود و به تبع آن تعالیم یهودی و مسیحی به کاررفته است، آشنا بوده اند. این واژه در قرآن تطور معنایی پیدا کرده و برای بهشت اخروی به کاررفته است. احتمال استعمال فعلی و مصدری این واژه پیش از نزول قرآن مورد تردید است. تعبیر «جنات عدن» در قرآن تمایز مشخصی با سایر تعابیر ندارد و نظیر سایر تعابیر در مقام توصیف یک واقعیت، یعنی بهشت اخروی است.
revelation of the Quran, the Arabs regarded the meaning of the
word as the land Adam's Garden had located in, and they were
aware that it has been used in Torah and Talmud as well as
Jewish and Christian teachings before. This term has been
evolved in the Quran and used in a new meaning, i.e., Heavenly
paradise. Using the term as a verb or infinitive is doubtful
before the revelation of the Quran. There is no difference
between Jannat Adn (Gardens of Eden) and the other similar
terms in the Quran. All indicate the same fact, i.e., Heavenly
paradise.
خلاصه ماشینی:
٢. معناشناسي تاريخي عدن به منظور معناشناسي تاريخي واژه «عدن »، نخست ، اصيل يا دخيـل بـودن و نيـز معنـاي اوليۀ آن بررسي مي شود و سپس براي آگاهي از تطور معنايي اين واژه در گذر زمـان بـه بررسي معناي آن در منابع دورٔە قبل قرآني مانند کتاب مقدس و اشـعار جـاهلي اهتمـام مي گردد؛ آنگاه آن معناي پيش از قرآني با معناي قرآني اين واژه مقايسه مـيشـود تـا از رهگذر آن آشکار گردد که آيا آن معنا با راه يابي به قرآن محفوظ مانـده يـا بـا ورود ايـن واژه به قرآن در معناي آن تطور و تغييري حاصل شده است .
تنها سابقه اي کـه از دوره جـاهلي بـه دسـت آمـده ، اسـم شخصي به نام «عدن بن عدنان » و منطقه اي با عنـوان «عـدن » اسـت ؛ از ايـن رو، چنـدان اطميناني وجود ندارد که سابقۀ معناي فعلي «عدن » به آن دوره و حتي دوره نزول قـرآن برسد؛ لذا بعيد به نظر مي رسد، معناي اوليه اين واژه عبارت از «استقرار يـافتن و سـکني گزيدن » باشد؛ زيرا چنان که گفته شد، کاربرد اسـمي واژه «عـدن » بـه معنـاي «دشـت و جلگه » و همچنين «فردوس و بهشت » پيش تر در سومري و سرياني و عبري وجود داشـته است .
شواهدي نشان ميدهد که تعبير قرآني «جنات عدن » از منابع اهل کتاب به قـرآن راه يافته است ؛ نظير اين که : اولا، صرف نظر از برخي اختلاف نسخ و قرائات و نيز اختلاف در ترجمـه هـا، مجموعـۀ عهد عتيق و جديد امروزي همان چيزي است که در زمان نزول قرآن نيز مـورد اسـتفاده يهوديان و مسيحيان بوده اسـت ؛ زيـرا نسـخه هـايي از کتـب عهـدين در کتابخانـه هـا و موزه هاي جهان موجود است که متن آن با متن عهدين امروزي مطابقـت مـيکنـد [١٨، ص ١١٦؛ ٣٤، ص ٧٧].