چکیده:
در نوشتار حاضر، با بهره گیری از یافته های دقیق علم هواشناسی، آیات
مربوط به هواشناسی مورد بررسی قرار گرفته و از این طریق، اعجاز علمی نهفته
در این آیات آشکار و اثبات شده است.
در این راستا آیات مربوط به لقاح در طبیعت و نقش باد در بارور کنندگی
ابرها و نیز آیات بیانگر چگونگی تشکیل و بارش تگرگ از نوعی ابر، مورد بررسی
و پژوهش علمی قرار گرفته است که در این خصوص، دو نوع از اعجاز علمی
یعنی اشاره قرآن کریم به کوه وار بودن ابرهای تولید کننده تگرگ و نیز لقاح
ابرها توسط بادها به اثبات رسیده است.
نقش بادها در لقاح و بارورکنندگی در طبیعت از قبیل ابرها و نزولات جوی
مانند تگرگ و برف از دیدگاه قرآن کریم بیان شد ه و با دیدگاه مفسران و
محققان هواشناسی مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
پیشینه بحث از پدیدههای هواشناسی از قبیل باد، باران و ابر در برخی آیات قرآن کریم و نیز روایات متعددی از امامان معصوم( از زوایای مختلفی مورد توجه و اشاره قرار گرفته است؛ لذا مفسران در آثار خود و با تناسب بحث غالباً سربسته و گزیده به تفسیر و توضیح این آیات پرداختهاند.
برخی آن را متعلق به گیاهان و بعضی مربوط به ابرها وگروهی هم آن را مطلق و شامل هر دو دانستهاند که در ادامه به آنها میپردازیم: الف) لقاح گیاهان: علامه طباطبایی در تفسیر آیه مورد بحث مینویسد: امروز در مباحث گیاهشناسی مسلم شده که مسأله نر و مادگی در تمام گیاهان وجود دارد و بادها در وزش خود ذراتی از گرده گل و گیاه نر را به ماده منتقل میکنند و آن را بارور میسازند.
صورت چهارم در حقیقت نتیجه صورت سوم است؛ به این معنا که نزول تگرگ از کوههایی از جنس یخ در واقع همان نزول تگرگ از بعضی از این کوهها است؛ لذا بر اساس این دو قول و با توجه به نکاتی که به عنوان نتیجه هر دو قول ذکر گردیده، وجه دیگری از اعجاز قرآن کریم علاوه بر دیگر صورتها (که ابرها تشبیه به جبال شده بود) به دست میآید یعنی ابرهای کوهوار تشکیل یافته از یخ در آسمان وجود دارد.
افزون بر این مطلب، اگر مراد از «السماء» را در آیه کنایه از «ابر» بدانیم، همانطوری که برخی از مفسران هم به آن اشاره کردهاند (طبرسی، مجمع البیان، 7/234؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، 24/405)، این مطلب دقیق علمی نیز به دست میآید که قسمتی از ابرهای کوهوار (جبال) از جنس یخ هستند و در نهایت، در آن قسمت از ابر است که تگرگ تکوین یافته و شکل میگیرد.